"Praktykowanie przyjmowania Komunii Świętej na rękę przez dłuższy czas wyraźnie osłabia wiarę w Realną Obecność i w Przeistoczenie, ponieważ Najświętszy spośród Świętych traktowany jest jak zwykły pokarm, bez przekonujących gestów adoracji" - mówi bp Athanasius Schneider w rozmowie z magazynem "Polonia Christiana".

„Największym ryzykiem i najcięższą konsekwencją praktyki udzielania Komunii Świętej na rękę jest olbrzymia utrata cząstek Eucharystii i to, że cząstki te są deptane przez ludzkie stopy w naszych kościołach. Następnym poważnym ryzykiem jest ogromna łatwość kradzieży konsekrowanych Hostii. Praktykowanie przyjmowania Komunii Świętej na rękę przez dłuższy czas wyraźnie osłabia wiarę w Realną Obecność i w Przeistoczenie, ponieważ Najświętszy spośród Świętych traktowany jest jak zwykły pokarm, bez przekonujących gestów adoracji” - powiedział bp Schneider w wywiadzie dla Izabelli Parowicz z magazynu "Polonia Christiana".

Biskup mówił też o tym, dlaczego właściwa jest postawa klęcząca, a nie stojąca przy przyjmowaniu Komunii.

„Pozycja stojąca ma swoją wartość i swój czas. Jest to typowo chrześcijańska pozycja, ponieważ chrześcijanin jest osobą, która została odkupiona, żyje nowym życiem i wierzy w zmartwychwstanie ciała. Ale pozycja klęcząca jest również pozycją typowo chrześcijańską i używana jest w momentach i w aktach adoracji Boga, Chrystusa, Boga Wcielonego. Używana jest także, aby wyrazić modlitwy błagalne, pokutę i skruchę. Sam nasz Pan modlił się klęcząc, czynili tak również apostołowie i niewiasty w poranek Zmartwychwstania. Klęczącą postawę widzi się w Niebieskim Jeruzalem, w którym Aniołowie wraz z odkupioną ludzkością upadają na kolana, a nawet na twarz, aby adorować Chrystusa, Baranka Bożego. Dlatego najbardziej biblijnym, najwłaściwszym i najbardziej logicznym gestem w momencie, w którym wierny wita i przyjmuje Baranka Bożego pod postacią chleba, jest pozycja klęcząca” - wskazał.

Następnie kazachski hierarcha wyjaśnił głęboką niestosowność rozdawania Komunii świętej przez świeckich szafarzy.

„Rozdzielanie Komunii Świętej podczas Ofiary Eucharystycznej przez świeckich jest sprzeczne z całą tradycją Kościoła powszechnego (Wschodniego i Zachodniego) i nigdy nie było praktykowane. Jest ono absolutnym novum i prawdziwym zerwaniem z Tradycją. W czasach prześladowania [świeccy i] eremici na pustyni mogli rozdawać wiernym Komunię Świętą, lecz miało to zawsze miejsce poza Mszą Świętą. Wprowadzenie świeckich szafarzy usprawiedliwiane jest chęcią zaoszczędzenia czasu i odciążenia księży w trakcie rozdzielania Komunii Świętej tłumom ludzi. Gdy zdamy sobie sprawę z nieporównywalnej wielkości i świętości Komunii Świętej i z tego, że moment przyjęcia Eucharystycznego Pana naprawdę jest kulminacyjnym punktem życia katolika, wówczas nikt – ani kapłan, ani wierny – nie będzie spoglądał na zegarek odliczając minuty, nie będzie też lamentował nad okolicznościami powodującymi zmęczenie” - stwierdził.

„Współczesna rzeczywistość wygląda następująco: w kościołach, w których świeccy szafarze zaangażowani są w rozdzielanie Komunii Świętej, kapłan po Mszy Świętej marnuje czas na pogaduszki z ludźmi lub na internet i oglądanie telewizji. W takich przypadkach ksiądz marnuje często więcej czasu po Mszy Świętej niż zużyłby go na rozdzielanie Komunii Świętej samemu i bez udziału świeckich szafarzy” - dodał biskup.

Jak zaznaczył, udzielanie Komunii świętej przez świeckich szafarzy nie może być też tłumaczone zasadą aktywnego uczestnictwa wiernych w liturgii.

„Jest to błędne pojmowanie aktywnego uczestnictwa, sprzeczne z nauczaniem Magisterium i Tradycją Kościoła. Rozdzielanie Komunii Świętej jest zasadniczą częścią posługi wyświęconych kapłanów i nigdy w nie było w Kościele sposobem aktywnego uczestnictwa laikatu” - podkreślił.

bsw/pch24.pl