Chrzan to naturalny antybiotyk, szczególnie przydatny w walce z chorymi zatokami i migdałkami. Najbardziej wartościowy jest oczywiście chrzan tuż po utarciu i posiada wówczas mnóstwo odżywczych wartości i… ostry smak!
Kupując chrzan należy zwracać uwagę na jego cechy: twardość, jędrność, świeżość, zapach. Korzenie wykopane jesienią przechowuje się w piwnicy lub spiżarni, w ziemiankach lekko zakopane w wilgotnym piasku, a liście najlepiej wysuszyć, wcześniej dokładnie myjąc w chłodnej wodzie.
Jak wykorzystać chrzan w kuchni? Oto przykładowy przepis:
Prosty chrzan domowy:
• 500 dag korzenia chrzanu,
• sok wyciśnięty z całej cytryny
• sól (np. himalajska), trochę cukru lub ksylitolu
• ok. pół szklanki gorącej wody (jeśli chcemy, by chrzan był łagodny) lub zimnej wody (jeśli chcemy, by chrzan był bardzo ostry)
• opcjonalnie, jeśli chcemy, by chrzan był łagodny można dodać 4-6 łyżek gęstej śmietany (lub w wersji light jogurtu naturalnego), a jeśli chcemy, by był ostry to rezygnujemy z tego składnika
Wykonanie:
Korzeń chrzanu umyj, oczyść i obierz, a następnie zetrzyj na tarce z małymi oczkami. Starty chrzan należy połączyć w szklanym pojemniku (np. w słoiku) z wodą i sokiem z cytryny, soją oraz cukrem. Odczekaj chwilę, dodaj jogurt lub śmietanę. Następnie przełóż chrzan do czystych i suchych szklanych słoiczków dokładnie zakręć.
***
Zupa chrzanowa na żeberku i kiełbasie.
Składniki:
ok. 30-50 dkg żeberek wędzonych
ok. 30 dkg kiełbasy wiejskiej surowej wędzonej
2 marchewki
1 pietruszka (korzeń)
kawałek selera korzeniowego
wielkości jajka
1 nieduża cebula
1-2 korzenie chrzanu
sok z jednej cytryny
200 ml kwaśnej wiejskiej śmietany
2 liście laurowe
4 ziarenka ziela angielskiego
kilka ziarenek pieprzu
1 czubata łyżka suszonego majeranku
1 czubata łyżka mąki
może być pszenna lub żytnia
kilka jaj ugotowanych na twardo
pęczek szczypiorku
do smaku: sól; cukier; pieprz mielony
Zupa chrzanowa na żeberku i kiełbasie.
Sposób przygotowania: Obrowska zupa chrzanowa to regionalna potrawa wielkanocna z woj. łódzkiego, z gminy Kiełczygłów - wpisana na listę produktów regionalnych. Nie wiem na ile dokładnie udało mi się ją przygotować, ponieważ stara receptura jest ściśle chroniona - na pewno w oryginale gotuje się ją na serwatce, ale ja jej nie miałam. Podobno najlepszy chrzan uprawia się właśnie w woj. łódzkim, nad Wartą.
Sposób przygotowania: Żeberka i kiełbasę wkładamy do garnka. Dodajemy oskrobane i umyte warzywa korzeniowe, cebulę, pieprz, ziele i liście laurowe. Zalewamy ok. 1,5 l wody i gotujemy na niedużym ogniu 1-1,5 godziny. Wywar przecedzamy, żeberka obieramy, kości zje zaprzyjaźniony pies, a mięso siekamy drobno razem z kiełbasą. Chrzan oczyszczamy dokładnie, myjemy i obieramy. Ścieramy na najmniejszych oczkach tarki jarzynowej i od razu skrapiamy sokiem z cytryny, mieszamy. Mąkę roztrzepujemy z kilkoma łyżkami przestudzonego wywaru i wlewamy do całości dodając też roztarty w dłoniach majeranek. Po 4-5 min. gotowania dodajemy chrzan, zagotowujemy ponownie i doprawiamy zupę cukrem, pieprzem i ew. solą. Śmietanę rozrabiamy z 0,5 łyżeczki soli, hartujemy niewielką ilością wywaru - wlewamy do zupy - już nie gotujemy. Podajemy kładąc na dno talerza trochę posiekanego mięsa i kiełbasy oraz posiekane jajko, zalewamy gorącą zupą i ozdabiamy posypując wierzch posiekanym szczypiorkiem i dokładając połówki lub ćwiartki jajek. Zupa chrzanowa jest bardzo aromatyczna jednak im dłużej stoi tym zapach i smak staje się łagodniejszy - można podać na stół tarty chrzan w osobnym naczyniu, aby każdy mógł ją sobie doprawić w/g upodobań. Można ją przechowywać 2-3 dni.
