Mowa o tabletkach antykoncepcyjnych oraz hormonalnej terapii zastępczej kobiet w okresie menopauzy.

Związek zawarty w antyandrogennych tabletkach antykoncepcyjnych, a stosowany w celu chemicznej kastracji to cyproteron. Tabletki antykoncepcyjne antyandrogenne używane są również przez osoby transseksualne zmieniające płeć z żeńskiej na męską. Ciekawostką jest, że po takiej terapii niektórzy skazani, pedofile czy transseksualiści popełnili samobójstwo – testosteron bowiem zapewnia dobre samopoczucie, jego drastyczny spadek i wzrost żeńskich hormonów może skutkować depresją. Ciekawostką jest, że u osób z bardzo wysokim testosteronem niewielkie jego obniżenie może relaksować i dawać jasność umysłu. Wydawać by się mogło, że skoro tabletki antyandrogenne mogą być tak fatalne w skutkach to należy stosować tabletki o innym składzie. 

Niestety wszystkie znane mi tabletki antykoncepcyjne i te zawierające estrogeny, i te mające w składzie związki zbliżone do progesteronu, jak też zawierające kombinację obydwu wywołują bardzo niekorzystne objawy. Tabletki lub plastry stosowane jako środki antykoncepcyjne lub jako hormonalna terapia zastępcza mogą doprowadzić do objawów „pseudociąży” z płodem żeńskim, uaktywnienia chorób autoimmunologicznych lub nasilić jej przebieg, zaburzyć równowagę hormonalną, przyczynić się do powstania niektórych raków, a przede wszystkim zrujnować psychikę, jasność umysłu i odporność na stres. 

Co to jest kastracja?

Jest to mechaniczne lub chemiczne obniżenie poziomu testosteronu lub zablokowanie jego działania. Mechaniczna kastracja polega na wycięciu organów produkujących testosteron, a chemiczna kastracja na obniżeniu poziomu testosteronu lub zablokowaniu jego działania poprzez blokadę receptorów androgenowych. 

Jak kobieta wytraca testosteron?

Organizm kobiety najbardziej ze wszystkich hormonów płciowych potrzebuje umiarkowanych ilości testosteronu. Dlaczego? Bo większość czynników towarzyszących życiu kobiety dramatycznie obniża poziom androgenów.  Do tych czynników zalicza się obciążenia biologiczne takie jak owulacja i miesiączka, ciążę, porody a także stres, seks klasyczny dopochwowy, siedzący tryb życia, przebywanie w bliskiej zależności z ludźmi o skłonnościach psychopatycznych, szkodliwe pola elektromagnetyczne, toksyny ( z kosmetyków, zanieczyszczeń powietrza, z pestycydów, trutek ), plastiki, kremy na cellulit i powiększające piersi, zioła estrogenne stosowane na niepłodność, nieodpowiednia dieta bogata w  fitohormony ( fitoestrogeny ) i stresorów takich jak np. cukier, kawa, soja, ziarna, kiełki, itp.

Testosteron u kobiet to hormon dobrego samopoczucia, wzmacnia kości, przywraca energię, usuwa objawy depresji, łagodzi objawy menopauzy…

Wpływ żeńskich hormonów na psychikę

Niski poziom testosteronu u kobiety i wysoki poziom żeńskich hormonów sprawiają, że kobieta nie tylko zaczyna mieć problemy ze zdrowiem ale i z psychiką. Staje się wycofana, nieśmiała, niezaradna, czuje lęk, traci orientację w terenie, jest nieodporna na stres, ma duże poczucie winy, staje się labilna emocjonalnie czasami choleryczka, z czasem pojawia się depresja, niechęć do życia, ma niewłaściwą ocenę sytuacji, jest niezdecydowana i bardzo zmienna, występuje brak siły fizycznej, kobiety takie stają się bardzo uzależnione od mężczyzn i bez mężczyzn nie dają sobie rady w życiu, mają trudności z pójściem do pracy i utrzymaniem pracy, mają niskie poczucie własnej wartości, przykładają zbytnią wagę do ubioru i wyglądu.

Kobiety o wysokiej dominacji żeńskich hormonów mogą mieć problemy z właściwą oceną mężczyzn co powoduje, że często wybierają one niewłaściwych partnerów na mężów. Kobiety, których mózg został poddany działaniu większej dawki męskich hormonów i nie został zbombardowany żeńskimi hormonami, dużo łatwiej dostrzegają dobre cechy u mężczyzn. Fakt ten bardzo często doprowadza przyzwoitych mężczyzn do flustracji . Natomiast nadmiar testosteronu u kobiety zwłaszcza jego formy związanej może spowodować, że kobieta taka zatraci swoją kobiecość i będzie postrzegana jako mało atrakcyjna przez mężczyzn. Dlatego tak ważne jest subtelne balansowanie hormonów na granicy równowagi – od tego może zależeć nie tylko zdrowie psychiczne i fizyczne ale też całe życie kobiety.

Moim zdaniem, gdyby nie dominacja estrogenów w wyniku hormonoterapii ( np. antykoncepcja a także inne w/w )  to ruchy feministyczne stałyby się bardzo silne. Pierwsze sufrażystki w walce o prawa wyborcze i lepszy byt ekonomiczny były bardzo zdeterminowane i twarde, gotowe na kary więzienia, a nawet śmierć. Ich postulaty były niezwykle konkretne dotyczące praw kobiet i bytu materialnego – tej determinacji nie widać już we współczesnych feministkach – dzięki tym rzeszom zbyt kobiecych kobiet mężczyźni mają mnóstwo argumentów przeciw feministkom. Feminizm bywa przedmiotem kpin.  Uważam, że żadna kobieta z obniżonym testosteronem nie jest w stanie walczyć o cokolwiek – chyba, że jest piękna i w miarę inteligentna to użyje swojej urody i sprytu by zapewnić sobie byt . W powojennej historii polski znany jest przykład Inki – bez względu na poglądy polityczne trzeba przyznać, że niezwykle odważnej sanitariuszki zabitej przez NKWD. Takich kobiet w czasach sprzed epoki terapii hormonalnych było dużo więcej, co dziś jest trudne do pojęcia. Kiedy ogląda się zdjęcia kobiet sprzed 100 lat to trudno dostrzec tam kobiety o monstrualnie przerośniętych atrybutach kobiecości – współczesne dziewczyny często mają biusty napompowane sterydami lub tabletkami antykoncepcyjnymi, do czego przyznają się nawet na forach internetowych. Oczywiście terapie hormonalne mogły pójść w kierunku nie obniżającym ani testosteronu ani nie szkodzącym zdrowiu kobiet, jednak z jakichś względów nie poszły i to jest wielka szkoda. Co ciekawe, kobiety o delikatnie wyższym poziomie testosteronu łatwiej dogadują się z mężczyznami bo łatwiej rozumieją męską naturę, co obydwu płciom wychodzi na dobre.

Kobieta przez zbyt wysoki progesteron może stać się aspołeczna. Ma to związek z konwersją gestagenów czyli progesteronu do kortyzolu – hormon stresu. Kiedyś kobiety miały chociaż Koła Gospodyń Wiejskich. Dziś nafaszerowane progesteronem kobiety nie potrafią się organizować. Progesteron w małych ilościach wraz z testosteronem daje dobre samopoczucie. Jednak w większych dawkach działa antyandrogennie czyli obniża testosteron i wtedy zaczyna się złe samopoczucie. Długo się utrzymująca nadwyżka progesteronu może doprowadzić również do zaburzeń psychicznych – jaki wpływ ma wysoki poziom progesteronu na psychikę kobiety widać wyraźnie podczas ciąży zwłaszcza ciąży z dziewczynką. 

Estrogeny wpływają na to, że kobiety na ogół mają bardzo dobrą pamięć. Niestety pamięć ta najczęściej skupia się na niezbyt istotnych szczegółach. Dzięki estrogenom kobiety całe życie będą pamiętały najrozmaitsze „błahostki” i będą obrażone z tego powodu najczęściej na inne kobiety i nigdy nie zbudują społeczności bo tylko będą się kłóciły. Gorzej też zapominają o traumatycznych przejściach, co prowadzi często do szkodliwej kumulacji negatywnych uczuć. 

Z braku testosteronu kobieta nie dostrzeże złego zachowania mężczyzny tak długo, aż ten nie wywinie jej najgorszego świństwa. Często takie kobiety biorą w obronę mężczyzn zasługujących na naganę, ślepo im służą, ślepo wierzą, a „jeżdżą” po tych przyzwoitych i o byle co linczują inne kobiety. 

Jeśli do estrogenu dołączymy progesteron w dużej ilości to kobieta może stać się straszną wyrachowaną „zdzirą” . Bardzo często takie zachowanie widać u kobiet, które spotkały faceta, przy którym czują się bezpieczniej i wtedy poziom progesteronu wzrasta, a kobieta dotychczas całkiem sympatyczna staje się wyrachowaną istotą – zwłaszcza jeśli zacznie brać tabletki antykoncepcyjne z tym składnikiem. 

Bardzo niebezpieczne są kobiety o wysokim poziomie progesteronu i testosteronu. Te najczęściej stają się bezwzględnymi psychopatycznymi przestępczyniami. Taki wariant wśród kobiet rzadko występuje, natomiast jest coraz częstszy u mężczyzn i co ciekawe u mężczyzn może współistnieć z wysoką inteligencją. 

Najlepiej wypadają kobiety o umiarkowanym poziomie żeńskich hormonów estrogenu i progesteronu przy delikatnej przewadze testosteronu. Są zaradne, skoncentrowane na rzeczach ważnych, wyważone, dbają o interesy własne i społeczne, lubią się dobrze ale nie wyzywająco ubrać zwłaszcza w naturalne tkaniny – nie wypełnia to jednak ich całego życia, kobiety takie potrafią obiektywnie oceniać sytuację, znają się na sprawach technicznych ale nie są „babochłopami”, dochodzą do czegoś w życiu tylko dzięki pracy, nie „ wiją się jak wiewióry” wokół wpływowych mężczyzn bo mają swoją godność, raczej wolą się wykazywać intelektem i umiejętnościami. Niestety kobiety takie dość często są przedmiotem ataków psychopatycznych podłych mężczyzn, którzy atakują je często poprzez nasyłanie na te kobiety swoich „służek” czyli kobiet z dominacją żeńskich hormonów. Ciekawym przykładem tego zjawiska są psychopatyczni politycy absolutnie wszystkich opcji i tłumy ich wiernych ślepych wyznawczyń. 

Na zakończenie pragnę podkreślić, że hormony żeńskie w małych umiarkowanych dawkach są bardzo dobre dla organizmu i psychiki i chcę to jasno podkreślić, że problem pojawia się, gdy jest ich nadmiar. Całe szczęście jeśli nadmiar jest okresowy, np. ciąża i nie jest to ciąża co rok. Jeśli jednak na skutek trucizn, leków, hormonów czy niewłaściwego stylu życia dochodzi do zaburzeń wtedy sytuacja staje się niepokojąca.

Wpływ tabletek antykoncepcyjnych i terapii zastępczej na zdrowie!

W zależności od składu tabletek antykoncepcyjnych ich wpływ na zdrowie w niektórych kwestiach jest taki sam, a w niektórych się różni. Jedne oparte są na związkach zbliżonych do estrogenów inne na związkach zbliżonych do progesteronu. Należy jednak mieć na uwadze, że zwiększona podaż progesteronu u kobiety uwrażliwia receptory estrogenowe tym samym nasilając działanie estrogenów. U kobiet z przewagą estrogenów progesteron może jedynie nasilić ich działanie. Osobiście nie znam tabletek antykoncepcyjnych na bazie naturalnego bioidentycznego progesteronu a szkoda, gdyż być może tabletki oparte o niewielkie ilości naturalnego progesteronu byłyby mniej szkodliwe dla kobiet z dominacją estrogenów. Niestety nie robiłabym jednak nikomu zbyt wielkich nadziei. Progesteron w nadmiarze też ma swoje ciemne strony – może być konwertowany do kortyzolu – hormonu stresu, a w sytuacji stresowej ta konwersja może być gigantyczna, progesteron może też działać antyandrogennie czyli zbijać poziom testosteronu. Nadmiar kortyzolu długo się utrzymujący może prowadzić do poważnych problemów zdrowotnych fizycznych i psychicznych, a nawet rozwoju psychopatii. Nadmiar progesteronu może powodować tak fatalne samopoczucie jak w początkowej fazie ciąży z dziewczynką. Dlaczego z dziewczynką? Bo progesteron w połączeniu z testosteronem daje świetne samopoczucie, a właśnie w ciąży z chłopcem nosicielem chromosomu Y dochodzi już w okolicach 6-ego tygodnia ciąży do dużego wydzielania testosteronu w celu, np. ukształtowania płci mózgu i narządów płciowych przez ten hormon. Między organizmem matki i dziecka dochodzi do wymiany materiału genetycznego, stąd taki, a nie inny wpływ na organizm matki płodu męskiego.

Do zdumiewających sytuacji dochodzi, gdy kobieta zachodzi w ciążę i nadal bierze estrogeny lub zbliżone do progesteronu środki antyandrogenne (obniżające testosteron) lub jest pod wpływem bardzo silnego stresu? Zwyczajnie mózg nie uwrażliwi się na działanie męskich hormonów i nie dojdzie do wykształcenia męskiej płci mózgu. A co się stanie z mózgiem dziewczynki? 

Tu warto dodać, że w trakcie procedury in vitro podaje się matce gigantyczne ilości estrogenów w celu pobudzenia owulacji i pobrania jajeczek. Ten estrogen będzie się jeszcze utrzymywał na wysokim poziomie przez jakieś trzy miesiące pomimo podawania dużych dawek związku zbliżonego do progesteronu w celu zapobieżenia odrzuceniu zarodka. Warto zadać pytanie czy dojdzie wtedy do wykształcenia prawidłowej płci męskiej? A co się stanie z dziewczynką? Pozostaje mieć nadzieję, że miłość i poczucie bycia dziećmi bardzo chcianymi pomoże dojść tym dzieciom do równowagi hormonalnej. Tu warto zauważyć, że choroby z autoagresji uaktywnione estrogenami mogą rozwijać się latami i być zdiagnozowane dopiero w dorosłym wieku. W naturze taki proces nie występuje albowiem dopiero pod koniec ciąży zwiększa się poziom estrogenów w celu obniżenia progesteronu i wywołania porodu. 

Możemy sobie również zadać ważne pytanie co się dzieje z płodem męskim i żeńskim jeśli matka brała tabletki antykoncepcyjne tuż przed zapłodnieniem lub o zgrozo, nie wie o ciąży i bierze je nadal? Badania naukowe już to zweryfikowały w przypadku chłopców – otóż może urodzić się płód męski bez wykształconej płci mózgu, może być homoseksualny. A co z dziewczynką? Powszechnie uważa się, że hormony żeńskie nie będą szkodzić płodowi żeńskiemu. Moim zdaniem będą szkodzić i to nawet bardziej niż szkodzą dorosłym kobietom i jedynie w początkowym okresie ciąży progesteron bioidentyczny z naturalnym czyli takim, który w tej fazie wytwarza się w organizmie kobiety w dużych ilościach, mógłby nie wykazywać złego działania.  Jednak moim zdaniem, jeśli kobieta ma niższy lub umiarkowany poziom estrogenu to tym mniejsza ilość wytwarzanego progesteronu potrzebna jest na podtrzymanie ciąży, gdyż to estrogen znajduje się w bliskiej „relacji” z oksytocyną, wywołującą skurcze. 

A zatem, jak widać, stosowanie terapii hormonalnych w sposób niewłaściwy lub tylko dla samej antykoncepcji może być dramatyczne w skutkach i zburzyć równowagę hormonalną organizmu kobiety, a nawet jej dziecka.

Na estrogeny uważać powinny głównie osoby zagrożone niektórymi typami raków, chorobami autoimmunologicznymi. Przypuszcza się, że estrogeny w nadmiarze mogą te choroby wywoływać również u ludzi zdrowych. 

1.Tabletki antykoncepcyjne określane są jako bandyckie tabletki (ang. drug muggers) przez Suzy Cohen, RPh, America’s Pharmacist. Pozbawiają one nasz ustrój selenu, cynku, aminokwasu tyrozyny. Wszystkie te substancje są niezbędne do prawidłowej funkcji tarczycy wydzielającej hormony tarczycy.
2. Hormony zawarte w tabletkach antykoncepcyjnych hamują produkcję endogennego estrogenu i progesteronu na zasadzie ujemnego sprzężenia zwrotnego. Sztuczne hormony zawarte w dużych ilościach w tabletkach antykoncepcyjnych blokują owulację i prowadzą do zaniku wyściółki macicy, a także zaburzeń równowagi hormonalnej z przewagą estrogenu.
3. Tabletki antykoncepcyjne zwiększają ryzyko zakrzepów krwi i wylewów, zwłaszcza u kobiet palących i po 35. roku życia.
4. Tabletki antykoncepcyjne prowadzą do rozrzedzenia kości i powodują osteoporozę.
5. Tabletki antykoncepcyjne symulują objawy pseudociąży i powodują zwrot układu immunologicznego w kierunku przewagi Th2, poprzez co zaostrzają i podtrzymują procesy autoimmunologiczne. 
6. Tabletki antykoncepcyjne mogą zmienić skład flory bakteryjnej, prowadząc do wzrostu bakterii i grzybów chorobotwórczych.
7. Kobiety przyjmujące tabletki antykoncepcyjne mają zmienione preferencje w wyborze partnerów seksualnych.
8. Branie doustnych tabletek antykoncepcyjnych zwiększa ryzyko raka piersi, jajników i wątroby.
9. Tabletki antykoncepcyjne zaburzają zdolność do budowy mięśni, nawet u osób uprawiających sport, a także zmniejszają popęd seksualny poprzez hamowanie produkcji testosteronu (kobiety produkują go w małej ilości).
10. Wysoka dawka estrogenu w tabletkach antykoncepcyjnych zwiększa aktywność TBD (globuliny wiążącej tyroksynę). Wiązanie tyroksyny z globuliną zmniejsza poziom wolnego hormonu we krwi.
11. Wiele tabletek antykoncepcyjnych zawiera laktozę, jako nieaktywny wypełniacz. Może to stanowić problem dla osób z Hashimoto z towarzyszącą często nietolerancją produktów mlecznych i glutenu.
12. Tabletki antykoncepcyjne obniżają produkcję hormonu DHEA. Jest on określany jako hormon młodości (zapobiegający starzeniu). Niski poziom DHEA towarzyszy wielu chorobom autoimmunologicznym.
13. Tabletki antykoncepcyjne pozbawiają nasz ustrój kwasu foliowego, witaminy B12 i B6. Może to prowadzić do anemii, wrodzonych wad, depresji i innych poważnych dla zdrowia konsekwencji.

[koniec_strony]

Tabletki antykoncepcyjne z estrogenem czy z progesteronem?

Jeśli w organizmie kobiety dochodzi do nadmiaru estrogenów to zwiększa to również ilość receptorów estrogenowych. Bez tych receptorów estrogeny nie mogłyby  wykazywać swojego działania. Producenci tabletek antykoncepcyjnych coraz częściej starają się zmniejszać dawkę hormonów w tabletkach, jednak u wielu osób dochodzi zwyczajnie do ich kumulacji.

Wydawać by się mogło, że inne związki hormonalne zawarte w tabletkach antykoncepcyjnych czy preparatach hormonalnej terapii zastępczej nie są tak szkodliwe. Tu odsyłam do ulotek tych preparatów. Jednocześnie warto wziąć pod uwagę, że każda substancja hormonalna dostarczona do naszego organizmu łączy się z receptorami jakiegoś hormonu. Jeśli tej substancji hormonalnej dostarczymy dużo to ilość receptorów może się zwiększyć. Jednocześnie podawanie progesteronu może sprawić, że organizm zwiększy samoistną produkcję estradiolu w celu zrównoważenia co nasili działanie estrogenów. W efekcie organizm kobiety będzie pod wpływem bardzo wysokiego działania obu hormonów płciowych co jest bardzo niekorzystne dla organizmu i psychiki bo estrogen często prowadzi do obniżenia testosteronu. Może też dojść do drastycznego obniżenia i testosteronu i estrogenów i np. osteoporoza gotowa. Tabletki z progesteronem mogą natomiast zwiększyć ilość kortyzolu czyli hormonu stresu, a jeśli poziom kortyzolu będzie się długo utrzymywał na wysokim poziomie to w konsekwencji również obniży zasoby testosteronu u kobiety. ( Jest to sekret wyjaśniający dlaczego kobieta w ciąży z dziewczynką czuje się najczęściej źle, a z chłopczykiem dobrze – to nie jest stuprocentowa reguła bo kobiety o bardzo wysokim poziomie męskich hormonów będą się czuły bardzo dobrze w ciąży z dziewczynką ). Progesteron w wysokich dawkach natomiast blokuje działanie testosteronu, a ten zdaje się trzymać w ryzach szkodliwe działanie kobiecych hormonów np. na psychikę ). Obniżenie testosteronu lub blokowanie jego działania na organizm jest właśnie mechanizmem chemicznej kastracji. 

Nie mam nic przeciwko okresowemu podawaniu związków hormonalnych w sytuacjach, gdy w organizmie kobiety występują poważne procesy chorobowe i podanie hormonów może te procesy zahamować lub cofnąć. Jednak nawet jeśli podaje się te substancje w takich przypadkach, to powinno się to robić w najmniejszych skutecznych dawkach i w towarzystwie leków oraz ziół o działaniu osłonowym czyli niwelującym szkodliwe działanie tych substancji. 

Co jeszcze zaburza poziom hormonów?

Tu warto wspomnieć, że bardzo wiele ziół i pokarmów zawiera bardzo modne ostatnio fitoestrogeny lub też w inny sposób poważnie obniża poziom testosteronu w organizmie kobiety. Wiele kobiet ślepo sięga po te produkty nieświadomie doprowadzając do dominacji estrogenów w organizmie. Jest to bardzo duży błąd. Wśród tych produktów jest soja, cukier, owoce granatu, kwiaty dyni, wiele nasion i kiełków, nadmiar olejów roślinnych, kawa, herbata, mięta – to tylko niektóre z bardzo długiej listy.

Wydawać by się mogło, że najlepszym rozwiązaniem dla kobiet z przewagą żeńskich hormonów byłoby podawanie tabletek z testosteronu w celu antykoncepcji lub zrównoważenia w ramach terapii zastępczej. Być może w małych dawkach tak, jednak należy pamiętać, że testosteron w organizmie kobiety dość szybko może ulec konwersji do estrogenów – różnią się bowiem tylko jednym wiązaniem.

Modne ostatnio kortykosterydy a testosteron u kobiet

Kortykosterydy o działaniu przeciwzapalnym opanowały świat. Kiedyś podawano je starszym ludziom przy reumatyzmie i pacjentom w nagłych wypadkach. Dziś dostają je nawet wcześniaki. Epidemia chorób autoimmunologicznych sprawia, że kortykosterydy stały się jednymi z najczęściej przepisywanych lekarstw. Często ich podanie zwłaszcza krótkookresowe wydaje się konieczne. Kortykosterydy oprócz szybkiego zwalczania stanu zapalnego mają swoją ciemną stronę. Powodują tycie karku i tułowia, nalaną twarz, problemy z cukrem, osteoporozę, nadciśnienie itp. Kortykosterydy w przypadku kobiet mogą prowadzić do nadmiaru estrogenów. W moim uznaniu podawanie kortykosterydów w łagodnych stanach można próbować zastąpić ziołami wzmagającymi wydzielanie własnego kortyzolu, natomiast w stanach poważniejszych powinno się szukać środków niwelujących szkodliwy wpływ kortykosterydów na psychikę i zdrowie – z tym, że zioła wzmagające wytwarzanie kortyzolu powinno się podawać również w towarzystwie ziół niwelujących szkodliwy wpływ stale podwyższonego kortyzolu. Należy pamiętać, że nadmiar progesteronu może konwertować do kortyzolu i podwyższać jego poziom. 

Nigdy nie pozwól sobie wcisnąć hormonów bez badań mogących ustalić Twój własny profil hormonów. Bo jeśli masz wysoki estradiol lub progesteron i ogromny deficyt testosteronu to tabletki hormonalne mogą w sensie dosłownym zniszczyć Ci zdrowie i psychikę czyli WYKASTROWAĆ.

Pamiętaj! Poziom hormonu nie musi oznaczać, że ten hormon jest aktywny i działa. Ważne są również receptory, formy związane i stosunek hormonów .

Tabletki antykoncepcyjne a siwe włosy.

Należy również podkreślić, że niektóre związki estrogenowe i antyandrogenne mogą tak drastycznie obniżyć odporność na stres, że w wyniku nawet niewielkich problemów może na włosach młodej kobiety pojawić się przedwczesna siwizna. 

Menopauza a hormonalna terapia zastępcza

Menopauza tylko wtedy ma nieprzyjemne objawy gdy spadek hormonów płciowych przebiega z zaburzeniem równowagi hormonalnej pomiędzy nimi, a pozostałe gruczoły dokrewne nie rekompensują tej straty. Najczęściej jednak kobietom w okresie klimakterium podaje się jedynie związki estrogenowe co w przypadku niskiego testosteronu może doprowadzić do dominacji estrogenowej. Menopauza to jest proces naturalny i nie powinny towarzyszyć jej przykre objawy. Jeśli natomiast takie objawy menopauzy występują i są bardzo uporczywe to należy przede wszystkim sprawdzić czy pozostałe gruczoły dokrewne pracują prawidłowo. U kobiety z prawidłowo funkcjonujących układem hormonalnym wygaśnięcie pracy jajników powinno wzmocnić organizm kobiety dotychczas obciążonej przez funkcje rozrodcze gdyż w prawidłowo funkcjonujących nadnerczach nadal powinny być produkowane małe ilości hormonów płciowych. Najczęstsze objawy menopauzy to: uderzenia gorąca, bóle głowy, poty nocne, uczucie zmęczenia, drażliwość i zaburzenia koncentracji, osłabienie pamięci, zmniejszenie libido, zaburzenia rytmu snu, huśtawki nastrojów, depresja, zaburzenia snu, suchość pochwy, ból podczas stosunku, zanikowe zapalenie pochwy, nawracające zapalenia dróg moczowych, zaburzenia statyki narządów płciowych i nietrzymanie moczu, świąd, krwawienie, wodnista wydzielina, zwiększona aktywność gruczołów łojowych i potowych, bolesność stawów, kości, osteoporoza, bóle krzyża, zanik gruczołu piersiowego, cienkość skóry, zmniejszenie elastyczności, uczucie mrowienia, problemy z osiągnięciem orgazmu. 

PMS jako szczególny rodzaj zaburzeń hormonalnych.

Dotychczas uważano, że PMS (zespół napięcia przedmiesiączkowego ) jest jedynie skutkiem zaburzeń hormonalnych pod koniec cyklu miesiączkowego – nadmiernej produkcji estrogenów przy niedoborze progestagenów. Badania ostatnich lat wykazały, ze u podłoża PMS leży działanie endogennych metabolitów progesteronu na poziomie ośrodkowego układu nerwowego. Oto najczęstsze objawy PMS: rozdrażnienie, huśtawka nastrojów, dysforia, agresja, depresja, płaczliwość, problemy z koncentracją i zapamiętywaniem, zmniejszona aktywność życiowa, uczucie zmęczenia, zmiana apetytu, bóle głowy, bóle pleców, bolesność piersi, zaparcia i wzdęcia, uczucie ciężkości, puchnięcia ( głównie nóg i twarzy ), wzrost masy ciała od 2 do 4 kg, zaostrzenie alergii, wzmożone pocenie, uczucie gorąca, pogorszenie koordynacji ruchów, problemy ze wzrokiem, smutek, przygnębienie, rozczarowanie. Czy doświadczonym kobietom nie przypomina to ciąży z dziewczynką lub okresu, gdy brała tabletki antykoncepcyjne? W chwili, gdy następuje miesiączka, opada podwyższony poziom wszystkich hormonów i niemal nagle wszystkie objawy ustępują. Warto zwrócić uwagę, że PMS rzadko występuje u kobiet o niskiej dominacji żeńskich hormonów płciowych. W moim uznaniu pojawienie się uporczywych objawów PMS jest sygnałem to tego, aby starać się ustabilizować gospodarkę hormonalną organizmu. Warto skorzystać tutaj w mądry sposób z dobrodziejstwa natury.

Blokada receptora androgenowego

Receptor androgenowy jest najbardziej podobny do receptora progesteronowego. Dlatego progesteron w dużych dawkach może podłączać się pod receptor androgenowy blokujac działanie androgenów w tym testosteronu. W ten sposób dochodzi do chemicznej kastracji. 

Wysoki poziom testosteronu może podwyższyć poziom estrogenów w wyniku konwersji testosteronu do estrogenów ( różnią się tylko jednym wiązaniem chemicznym ). Niestety odwrotnie wysoki poziom estrogenów u kobiety nie podwyższa testosteronu, a jeśli będzie utrzymywał się wysoko przez dłuższy czas to doprowadzi do dominacji estrogenów.

Mam nadzieję, że ten artykuł uwrażliwi kobiety i mężczyzn na zagrożenia, jakie niesie za sobą nadużywanie substancji hormonalnych i skłoni do myślenia i poszukiwania mądrych rozwiązań.

COLA ZINGER/vrota