Posłowie PO-PSL niech od tej chwili zaczynają się już modlić, aby parlamentarzyści PiS nie postawili ich wszystkich przed sądem powszechnym. Trybunał Stanu byłby dla nich wyróżnieniem. To, co działo się w MSWiA, jak ustalili dziennikarze portalu Pressmania.pl to mafijne działania polityków i ich kumpli. Nie dziwi zatem atak na ministra Mariusza Błaszczaka. Próba odwołania szefa MSWiA to zaplanowana strategia! Przypominamy – Bartłomiej Sienkiewicz pełnił urząd ministra od 25 lutego 2013 roku do 22 września 2014 roku, zdążył „przewalić” niejedno. Teresa Piotrowska zastąpiła go „godnie”. Audyt ujawnił poważne nieprawidłowości, brak skutecznego nadzoru, zaniedbania i błędy ministrów rzucając światło na całe rządy PO-PSL.
Ale po kolei, bo opinia publiczna, posłowie i senatorowie muszą wiedzieć wszystko o Bartłomieju Sienkiewiczu i Teresie Piotrowskiej. Najwyższa pora, by ujawnić jak zarządzali majątkiem MSW, musimy powiedzieć o ich niegospodarności zarządzania powierzonym mieniem i w czasie prowadzenia remontów budynków MSWiA. Z tego tekstu dowiecie się państwo o nieprawidłowościach w zakresie umów cywilno-prawnych, o niedbaniu o bezpieczeństwo i porządek obywateli. Ministrom rządu PO-PSL chodziło tylko o obronę interesów partii. Sienkiewicz stwierdził wręcz u Sowy, że „państwo istnieje tylko teoretycznie”, naszym zdaniem ten audyt jest na to najlepszym dowodem.
Musimy – obywatele także – poznać jak wyglądała polityka migracyjna i repatriacyjna i wieloletni brak ochrony granic Rzeczypospolitej Polskiej, usłyszeć o fikcji Obrony Cywilnej Kraju, która w rzeczywistości „działała jedynie na papierze”, a jej struktura i organizacja była anachroniczna. O zgrozo! Zadania związane z ochroną cyberprzestrzeni w MSW były powierzone jednemu, szeregowemu pracownikowi Departamentu Teleinformatyki, fikcyjna także była działalność kontrolna ministra – MSW w ogóle nie kontrolowała firm działających na rynku materiałów wybuchowych. Według ustaleń kontrolerów przedsiębiorca mógł się spodziewać kontroli raz na 70-170 lat.
Gospodarka finansowa ZOZ-ów MSWiA prowadzona była z naruszeniem zasad rzetelności, w szczególności dotyczyło to zarządzania ich przychodami i kosztami, nieprawidłowej polityki kadrowej oraz nierzetelnego realizowania umów z NFZ i brakiem nadzoru na realizacją tych umów. Według stanu na 31 grudnia 2014 roku znajdujący się w najgorszej sytuacji finansowej spośród 29 placówek resortowej opieki zdrowotnej szpital MSW w Olsztynie (SP ZOZ MSW z W-M CO w Olsztynie) odnotował ponad 34,5 mln zł straty. Według stanu na 30 listopada 2015 roku, aż 8 jednostek opieki zdrowotnej MSWiA notowało stratę; szpital w Olsztynie – największą, w kwocie 17.184.928 zł.
21 tysięcy emerytury miesięcznie pobierali funkcjonariusze, którzy dbali o „porządek” na stadionach i ulicach. Policja była wykorzystywana do antagonizowania wielu grup społecznych niewygodnych władzy. Nie tylko chodzi o kibiców skandujących: Donek matole twój rząd obalą kibole. Pamiętamy masowe zatrzymania kibiców w czasie tzw. akcji Widelec w 2008 r. (Premier Donald Tusk chwalił Ministra SW Grzegorza Schetynę za podjęcie zdecydowanych działań). Pod wpływem politycznych nacisków policja była używana do pacyfikowania rolników. Zamiast chronić obywateli, podejmowała agresywne działania wobec uczestników legalnych blokad dróg organizowanych w obronie polskiej ziemi przed wykupem przez cudzoziemców!!!
Policja używała gumowych kul przeciw robotnikom i górnikom, występującym w obronie swoich miejsc pracy i polskiego przemysłu!!! Wobec wielotysięcznych uczestników Marszu Niepodległości policja stosowała prowokacje dla zakłócenia przebiegu marszów. Ślady politycznego inspirowania działań policji zostały zarejestrowane na „taśmach prawdy” z afery podsłuchowej. Nas BULWERSUJE szczególnie to, że policja dokonała brutalnego zatrzymania dziennikarzy relacjonujących wydarzenia w siedzibie Państwowej Komisji Wyborczej po wyborach samorządowych w 2014 r.
Dziennikarze Pressmania.pl dotarli do danych audytu przeprowadzonego w MSWiA. Oto szczegółowe dane:
- Zarząd majątkiem MSW:
a) Nieprawidłowości w zakresie umów cywilno-prawnych
Wśród umów cywilno-prawnych zawieranych przez MSW zwraca uwagę podpisana w dniu 2 marca 2015 r. umowa na świadczenie usług doradczych w zakresie zadań Departamentu Zdrowia z firmą Advis Med., którą reprezentował Zbigniew Pawłowicz, ówczesny i obecny poseł Platformy Obywatelskiej na Sejm RP z Bydgoszczy (tej samej, z której posłanką była i jest Teresa Piotrowska, ówczesna minister SW). Przy zawarciu tej umowy Dyrektor Generalny MSW wydał zgodę na odstąpienie od procedury przewidzianej w zarządzeniu nr 15 z 15 kwietnia 2014 r. w sprawie udzielania zamówień publicznych w MSW. Wartość umowy początkowo opiewała na kwotę 92500 zł, ale aneksem z dnia 21 kwietnia 2015 r. jej wartość została zmniejszona do 75000 zł i te kwotę posłowi PO MSW wypłaciło.
b) Brak nadzoru i niegospodarność w zakresie prowadzonych remontów.
Z uwagi na niewłaściwy nadzór nad prowadzonym remontem jednego z budynków przy
ul. Domaniewskiej 36/38 MSW utraciło możliwość skorzystania z dofinansowania z Wojewódzkiego Funduszu Ochrony Środowiska i Gospodarki Wodnej na kwotę 450 tys. zł, która miała być zabezpieczona na demontaż, wywóz i utylizację azbestu.
Pierwotnie koszt remontu budynku szacowano na 10,5 mln zł (styczeń 2012 r.), a następnie 13,5 mln zł (maj 2012 r.). W dniu 15 kwietnia 2015 r. remont został wstrzymany w wyniku odstąpienia MSW od umowy z winy wykonawcy. Jak wynika z ekspertyz, zleconych kosztem 81 tys. zł, dokończenie remontu wymaga przeznaczenia 10 mln zł, mimo wydatkowanej już na ten cel kwoty 6 mln zł.
c) Niegospodarność w zakresie zarządzania nieruchomościami MSW
Tolerowano nieefektywne i nieekonomiczne rozproszenie urzędników MSW w wielu lokalizacjach w Warszawie, w tym również w czterech budynkach typu „Lipsk”, zawierających niebezpieczny, rakotwórczy azbest (przy ul. Pawińskiego 17/21 i Domaniewskiej 36/38). Ekspertyzy jednoznacznie wskazywały, że prowadzenie remontów obiektów w celu usunięcia niebezpiecznego azbestu i dostosowania budynków do potrzeb ministerstwa jest zdecydowanie droższe niż budowa nowego obiektu, w związku z tym zaniechano inwestycji. Wydatkowano co prawda środki na przygotowanie koncepcji budowy nowego budynku przy ul. Batorego 5, ale następnie zaniechano realizacji, chociaż była ona ekonomicznie uzasadniona.
d) Brak działań zmierzających do ograniczenia kwot świadczeń emerytalnych wypłacanych byłym funkcjonariuszom totalitarnego reżimu komunistycznego. W wyniku zaniechań kierownictwa MSWfunkcjonariusze pobierali nawet po 21 tys. zł emerytury miesięcznie.
- Bezpieczeństwo i porządek publiczny:
a) Nieuzasadniona likwidacja połowy istniejących posterunków Policji.
W latach 2007-2015 zlikwidowano ponad połowę, tj. 418 z 817 posterunków policji.Limity likwidacyjne wyznaczono bez analizy zagrożeń. Zmiany nie przyniosły oczekiwanych oszczędności, a poziom bezpieczeństwa obniżył się.
b) Nieuzasadnione, motywowane politycznie, używanie sił policyjnych do antagonizowania w wielu grup społecznych, niewygodnych dla władzy.
Pod wpływem politycznych nacisków policja była używana do pacyfikowania środowisk:
– rolników (policja podejmowała agresywne działania wobec uczestników legalnych blokad dróg organizowanych w obronie polskiej ziemi przed wykupem przez cudzoziemców);
– górników (policja używała gumowych kul przeciw robotnikom występującym w obronie swoich miejsc pracy i polskiego przemysłu);
– uczestników Marszu Niepodległości (policja stosowała prowokacje dla zakłócenia przebiegu marszów; ślady politycznego inspirowania działań policji zostały zarejestrowane na „taśmach prawdy” z afery podsłuchowej);
– kibiców (masowe zatrzymania w czasie tzw. akcji Widelec w 2008 r.; premier Donald Tusk chwalił Ministra SW Grzegorza Schetynę za podjęcie zdecydowanych działań);
– dziennikarzy – policja dokonała brutalnego zatrzymania dziennikarzy relacjonujących wydarzenia w siedzibie Państwowej Komisji Wyborczej po wyborach samorządowych w 2014 r.
c) Nieprawidłowa realizacja Programu standaryzacji komend i komisariatów Policji.
Realizację programu charakteryzowały: niedostateczny nadzór, niedochowanie zasady bezstronności podczas konkursów, nierzetelna weryfikacja zadań przewidzianych do realizacji, opóźnienia w realizacji, brak analizy ryzyka założeń programu czy brak wskaźników realizacji. Stwierdzone nieprawidłowości uprawdopodabniają popełnienie przestępstwa. Nie udało się osiągnąć celu, jakim miały być poprawa i wyrównanie warunków obsługi obywateli w komendach i komisariatach na terenie całego kraju oraz polepszenie warunków pracy funkcjonariuszy. Około 3,2 mln zł kosztował nieuzasadniony remont i wyposażenie gabinetu Komendanta Głównego Policji wraz z zapleczem, tj. dokładnie tyle, ile wyniósł koszt budowy całego komisariatu w Żukowie w woj. pomorskim.
d) Policja wydatkowała 19,3 mln zł na aplikację informatyczną e-posterunek, która miała usprawnić pracę funkcjonariuszy. Po wykonaniu usług przez CPI MSW w listopadzie 2013 r. KGP podjął decyzję o nieprzyjmowaniu od CPI produktów wytworzonych w ramach projektu e-posterunek, a następnie w lutym 2014 r. podjął decyzję o zaniechaniu dalszych działań w celu wytworzenia aplikacji ze względu na negatywna ocenę przydatności aktualnej wersji aplikacji a zarazem brak możliwości jej dostosowania i zmodyfikowania.
e) Brak realizacji ustawowych zadań w zakresie stworzenia odpowiednich warunków działania Policji, Straży Granicznej, Straży Pożarnej i BOR.
Poprzednia ekipa ograniczyła przyjęty w 2007 r. przez rząd Prawa i Sprawiedliwości program modernizacji służb mundurowych. Zmniejszono nakłady i znacznie wydłużono czas realizacji programu oraz zaniechano jego kontynuacji w latach 2010-2015. W wyniku tego w służbach podległych MSW wystąpiły rażące braki w najpotrzebniejszym wyposażeniu funkcjonariuszy, czego przykładem jest brak nowych mundurów, broni, środków na paliwo do samochodów służbowych oraz na szkolenia i wypłaty należności za godziny nadliczbowe.Stwierdzono ponadto poważne nieprawidłowości w zakresie zakupów umundurowania dla Straży Granicznej.
f) Nieprawidłowości przy opracowaniu i wdrożeniu Narodowego Programu Antyterrorystycznego.
W związku ze wzrostem zagrożenia terrorystycznego plan działalności MSW zakładał na rok 2013 opracowanie i wdrożenie programu antyterrorystycznego w celu poprawy stanu przygotowań do neutralizacji zagrożeń o charakterze terrorystycznym. Pomimo pilności i wagi sprawy, poprzedni rząd nie uchwalił „ustawy antyterrorystycznej” a zatem nie wzmocniono systemu antyterrorystycznego RP.
g) Niekompetentne prowadzenie poszukiwań zaginionych.
Pomimo zbudowanego systemu poszukiwań osób zaginionych, przyjęte procedury nie były prawidłowo stosowane, a prowadzący sprawę funkcjonariusze nie posiadali odpowiedniego wyszkolenia. Poza tym niewystarczająco wykorzystywano do akcji poszukiwawczych podmioty poza policyjne, dysponujące zasobami umożliwiającymi zwiększenie efektywności prowadzonych poszukiwań, niewystarczająca współpraca Policji z prokuraturą.
f) Rażące błędy w organizacji bezpieczeństwa w ruchu drogowym.
Fotoradary były używane jako maszynka do zarabiania pieniędzy dla budżetu państwa, a nie jako skuteczne narzędzie poprawy bezpieczeństwa w ruchu drogowym. Spośród nieprawidłowości jako szczególnie ważne należy uznać nierzetelną i niekompletną bazę danych o wypadkach i kolizjach oraz brak właściwych szkoleń policjantów.
g) Brak spójnego systemu zabezpieczenia imprez masowych.
Kolejne kontrole NIK wskazywały błędy, nieprawidłowości i brak właściwych działań naprawczych ze strony kierownictwa resortu. Kontrola NIK przeprowadzona w 2011 r. jednoznacznie negatywnie oceniła sposób zabezpieczenia przez MSW i KGP imprez masowych. Kontrola NIK z 2015 r. potwierdziła wcześniejszą negatywną ocenę. Negatywnie oceniono funkcjonowanie systemu gromadzenia i przekazywania informacji (por. pkt. 2b).
h) Brak nadzoru nad obrotem bronią oraz wytwarzaniem i obrotem materiałami wybuchowymi.
W MSW zatrudniona była jedna osoba odpowiedzialna za legislację w zakresie polityki związanej z bronią i amunicją, materiałami wybuchowymi oraz technologiami o przeznaczeniu wojskowym i policyjnym (emerytowany pułkownik LWP). W MSW niewłaściwie działał system bazy danych udzielonych i zmienionych koncesji na obrót bronią, tzw. e-koncesje.
MSW nie podejmowało systemowych działań nadzorczych w zakresie realizacji obowiązków przez policję.W przypadku sytuacji nadzwyczajnych (np. kradzieży) policja nie była w stanie szybko określić grona osób mających dostęp do materiałów wybuchowych. Ponadto występowały elementarne braki w systemie działań nadzorczych, przykładowo transport materiałów wybuchowych odbywał się bez jakiejkolwiek kontroli. W latach 2012-2013żadna ze skontrolowanych komend wojewódzkich Policji nie przeprowadziła kontroli transportu materiałów wybuchowych ani nie sprawdziła jak firmy zatrudnione do ochrony transportów wywiązywały się ze swoich zadań.
i) Błędy w systemie zarządzania kadrami policji.
Jak ujawniły kontrole przeprowadzone w latach 2013-2015, w większości jednostek Policji
w niewłaściwy sposób wynagradzano funkcjonariuszy: nie zbudowano jednolitego systemu motywowania pracowników, brakowało powiązania nagród z okresową oceną pracy.
j) Błędy w kierowaniu Biurem Ochrony Rządu.
Audyt przeprowadzony w BOR potwierdził stwierdzone przez prokuraturę błędypopełnione
w ramach przygotowań i obsługi wizyty Prezydenta RP wraz z delegacją w Smoleńsku w 2010 r. oraz brak właściwych działań w celu naprawy sytuacji po tragedii smoleńskiej.
- Polityka migracyjna i repatriacyjna:
a) Niezgodne z interesem Polski wyrażenie zgody na kwotową relokację Imigrantów.Pomimo swojego wcześniejszego, zdecydowanego sprzeciwu wobec koncepcji automatycznego rozdziału kwot imigrantów pomiędzy kraje członkowskie Unii Europejskiej, jako sprzecznej z interesem Polski, ówczesne kierownictwo MSW radykalnie zmieniło stanowisko w trakcie podejmowania decyzji w omawianej sprawie przez Radę UE dot. wymiaru sprawiedliwości i spraw wewnętrznych w dniu 22 września 2015 roku. Godząc się na przyjęcie kwoty uchodźców wyliczonej według określonego algorytmu i odstępując od domagania się zasady dobrowolności, ówczesnekierownictwo MSW złamało ustalenia zawarte z krajami Grupy Wyszehradzkiej oraz nie zastosowało się do wcześniejszych rządowych instrukcji negocjacyjnych, które uzależniały taką zgodę od spełnienia zgłoszonych wcześniej przez Polskę warunków (np. żądania uszczelnienia granic zewnętrznych UE czy rozróżnienia uchodźców i imigrantów ekonomicznych).
b) Nieudolne prace wdrożeniowe polityki migracyjnej RP.
Polityka migracyjna państwa realizowana jest w oparciu o dokument strategiczny „Polityka migracyjna Polski – stan obecny i postulowane działania” z 31 lipca 2012 r. a Plan jej wdrażania został przyjęty przez RM w grudniu 2014 r. Prace MSW trwały prawie 2,5 roku. Obok tego opóźnienia jako istotne nieprawidłowości należy wskazać, że terminowo wdrożono jedynie 16 ze 192 rekomendacji z rządowego dokumentu. Nie podejmowano niezbędnych działań w zakresie pozyskiwania i przekazywania systemów danych nt. cudzoziemców, polityki repatriacyjnej oraz koordynacji spraw dot. emigracji.
c) Zaniechanie działań w zakresie repatriacji Polaków ze Wschodu.
Nie wypracowano rozwiązań prawnych, organizacyjnych i finansowych wspierających repatriantów. Nie podejmowano skutecznych działań dla zrealizowania ustalonego limitu 1000 osób przewidzianych do repatriacji rocznie.
- Ochrona granicy państwowej:
a) Nieprawidłowości w zarządzaniu drogowymi przejściami granicznymi.
Brak skutecznych działań w celu poprawy płynności odpraw na wschodniej granicy RP (wystąpiły braki infrastrukturalne, sprzętowe i kadrowe). Wynik kontroli sprawności działania służb państwowych na wybranych przejściach granicznych na wschodniej granicy RP wskazywał na to, że w sytuacji znacznego wzrostu liczby osób przekraczających granicę RP (w latach 2010-2013 o 46 proc.), podejmowane działania mające na celu usprawnienie procesu odprawy nie przyniosły rezultatów.
b) Nieprawidłowości w zarządzaniu lotniczymi przejściami granicznymi
Brak odpowiedniego finansowania przejść lotniczych (przydział środków przeznaczonych na finansowanie nie był oparty na rachunku kosztów a na podstawie wysokości kwot otrzymanych w poprzednich okresach). Stwierdzono wadliwy system planowania i finansowania wydatków na bieżące utrzymanie lotniczych przejść granicznych z punktu widzenia rzetelności oraz działań MSW służących racjonalnemu i gospodarnemu wydatkowaniu środków. Nie określono spójnych kryteriów podziału środków i weryfikacji kosztów.
c) Nieracjonalna i pełna uchybień formalnych likwidacja oddziałów Straży Granicznej.
Dokonana z dniem 31 grudnia 2013 r. likwidacja Karpackiego i Sudeckiego oddziału SG nastąpiła z naruszeniem przepisów (naruszono ustawę o lobbingu; brak zgody sekretarza stanu na prowadzenie prac legislacyjnych; brak wymaganych opinii; brak uzgodnień wewnątrzresortowych). W obliczu nowych zagrożeń dla bezpieczeństwa granic Polski decyzja o likwidacji oddziałów była błędna (w zakresie pojawiających się problemów z kryzysem imigracyjnym wskazane jest wzmocnienie SG i umacnianie granicy RP – zewnętrznej granicy UE i wewnętrznych granic w ramach strefy Schengen). Dlatego min. Mariusz Błaszczak podjął już decyzję o reaktywacji oddziałania Karpackiego Oddziału SG, która nastąpi już w maju 2016 r.
d) Niegospodarność w zarządzaniu nieruchomościami Straży Granicznej.
Sukcesywny wzrost kosztów utrzymania nieruchomości oraz zmniejszenie wysokości środków na modernizację i remonty wynikały m.in. z przyjęcia nieefektywnego i nieadekwatnego do potrzeb systemu zarządzania nieruchomościami.
- Ratownictwo i ochrona ludności (zarządzanie kryzysowe):
a) Brak spójnego systemu ochrony ludności.
Fikcja Obrony Cywilnej Kraju, która w rzeczywistości „działała jedynie na papierze”, a jej struktura i organizacja była anachroniczna, działania w zakresie zwalczania klęsk żywiołowych nie były skoordynowane. Trwające od 2006 r. prace nad stworzeniem spójnych i precyzyjnych regulacji prawnych dot. ochrony ludności nie zostały zakończone. Poprzedni rząd nie doprowadził do stworzenia jednolitego modelu działania w sytuacji zagrożenia klęską żywiołową czy atakiem terrorystycznym.
b) Niedofinansowanie ratownictwa górskiego.
Nie zapewniono wystarczającego finansowania powierzonych zadań ratownikom górskim, czego przykładem jest brak odpowiednich środków finansowych na paliwo dla środków transportu
(w tym śmigłowców) oraz na utrzymanie obiektów, wyposażenie i środki łączności.
c) Błędy w nadzorze nad ratownictwem wodnym.
Nie prowadzono właściwego nadzoru nad podmiotami uprawnionymi do wykonywania ratownictwa wodnego (nieprawidłowości w zakresie organizowania, kierowania, koordynowania
i prowadzenia bezpośrednich działań ratowniczych oraz ich dokumentowania).Zdiagnozowane podobne nieprawidłowości w różnych podmiotach realizujących te zadania wskazują na problem o charakterze systemowym.
- Krajowe systemy ewidencyjne (ewidencje państwowe) i teleinformatyczne:
a) Na podstawie umowy z MSW instytucja gospodarki budżetowej pod nazwą Centralny Ośrodek Informatyki (COI)miała zrealizować zadanie związane z budową Systemu Rejestrów Państwowych (SRP) – projekt pl.ID za kwotę 294,03 mln PLN. MSW zaniechało należytego nadzoru nad COI.
29 grudnia 2015 r. Minister Rozwoju jako Instytucja Zarządzająca stwierdził, że zadanie pl.ID nie zostało prawidłowo zrealizowane, co może narazić Polskę na konieczność zwrotu funduszy unijnych. Jak wynika z kontroli przeprowadzonej przez Ministerstwo Cyfryzacji, które przejęło nadzór nad COI, instytucja zatrudnia 150 osób, z czego tylko 30 to informatycy.
b) Inne nieprawidłowości i opóźnienia w zakresie wdrożenia pl.ID
1 grudnia 2015 r. nowe kierownictwo MSWiA skierowało zawiadomienie o podejrzeniu popełnienia przestępstwa na szkodę Skarbu Państwa. Stwierdzono znaczące opóźnienia, naruszenie prawa zamówień publicznych, nienależyte zabezpieczenie interesów MSW, a także nieprawidłowości powodujące ryzyko zwrotu środków. 29 grudnia 2015 r. Prokuratura Apelacyjna zawiadomiła o wszczęciu śledztwa z wniosku MSWiA w sprawie wyrządzenia szkody majątkowej w wielkich rozmiarach poprzez niedopełnienie obowiązków służbowych przez pracowników MSW. Zawiadomienie dotyczy nieprawidłowości w procesie zamówienia na zakup zestawów komputerowych z oprogramowaniem wraz z licencjami na doposażenie urzędów gmin obsługujących uruchomioną w ramach projektu pl.ID aplikację ŻRÓDŁO. Na zlecenie prokuratury działania
w zakresie śledztwa prowadzi CBA.
c) W latach 2013-2014 zmodernizowano działającą od lat 70-tych serwerownię przy ul. Pawińskiego za kwotę ponad 7,5 mln zł. Inwestowanie znaczących kwot w obiekt zlokalizowany w budynku zbudowanym z materiałów zawierających azbest, mogło być działaniem nieuzasadnionym ekonomicznie. Ekspertyzy wykazały, iż korzystniejsza byłaby budowa nowego budynku przy ul. Batorego, niż remont budynków przy ul. Pawińskiego.
d) Opóźnienia i nieprawidłowości w zakresie pełnego uruchomienia informatycznej bazy danych Centralnej Ewidencji Pojazdów i Kierowców CEPiK 2.0.
W wyniku niewłaściwego nadzoru ze strony MSW oraz błędów w prowadzeniu projektu, wdrożenie systemu CEPIK.2 ma się odbyć rok po pierwotnym terminie, tj. 1 stycznia 2017 r. Jednocześnie na rachunku Funduszu Celowego systemu CEPIK na 31 grudnia 2015 r. znajdowało się 210 mln zł zakumulowanych, niezagospodarowanych środków. Na etapie kontraktowania miało miejsce nierówne traktowanie potencjalnych wykonawców zamówienia, a nawet doszło do zmiany warunków umowy dla wybranego podmiotu. Zwłoka w realizacji skutecznych i rzetelnych działań
w zakresie dofinansowania rozwoju systemu spowodowała nieefektywne wykorzystanie posiadanych środków na modernizację (stwierdzono m.in. nieprawidłowości w realizacji umów z wykonawcami). Kontrola z 2015 r. wykazała, iż MSW nie inicjował i nie uczestniczył w pracach nad utworzeniem systemu gromadzenia i wykorzystywania informacji o bezpieczeństwie ruchu drogowego.
e) MSW zapłaciło 825 tys. zł z tytułu odszkodowania za eksploatację systemu JANTAR. Ministerstwo bezprawnie użytkowało od 2008 r. program komputerowy System Zarządzania Bazą Danych JANTAR, czego skutkiem było zasądzenie od Skarbu Państwa kwoty 720 tys. zł z tytułu odszkodowania oraz 99,7 tys. zł odsetek.Sąd Okręgowy i Sąd Apelacyjny w Warszawie uznał zawinione przez MSW naruszenie praw autorskich. Ponadto firma Maineframe Sp. z o.o. zgłosiła roszczenia w związku z naruszeniem przez Ministerstwo autorskich praw majątkowych do programu JANTAR w okresie 2008-2014 (potencjalne skutki nieprawidłowości 2,7 mln zł). W okresie od uprawomocnienia się wyroku sądu apelacyjnego do dnia 27 marca 2015 r., tj. całkowitego wyłączenia Systemu Zarządzania Bazą Danych Jantar wraz z oprogramowaniem „elementy SZBD Jantar”, Minister SW nie podjął próby uregulowania podstaw korzystania z tego oprogramowania.
W dniu 29 maja 2015 r. MSW wniosło do Sądu Najwyższego skargę kasacyjną od wyroku Sądu Apelacyjnego.
f) Błędy w zakresie zarządzania systemem Centralnej Ewidencji Wydanych i Unieważnionych Dokumentów Paszportowych (CEWiUDP).
W świetle kontroli NIK poziom zarządzania procesem bezpieczeństwa systemów teleinformatycznych dla CEWiUDP został określony jako „nieistniejący”. W MSW nie wskazano jednoznacznie osób odpowiedzialnych za funkcjonowanie systemu, w związku z czym nastąpił bezcelowy podział kompetencji pomiędzy dwie komórki organizacyjne resortu.
g) Niesprawny system ewidencji zbiórek publicznych ESOM.
W sierpniu 2015 r. system został wyłączony, bo zdaniem urzędników nie spełniał oczekiwań. Nie prowadzono skutecznych działań naprawczych w tym zakresie.
- Ochrona cyberprzestrzeni:
Zaniechanie realizacji zadań w zakresu bezpieczeństwa cybernetycznego.
W MSW nie było komórki odpowiedzialnej za zarządzanie bezpieczeństwem systemów teleinformatycznych, a zadania związane z ochroną cyberprzestrzeni w MSW były powierzone jednemu, szeregowemu pracownikowi Departamentu Teleinformatyki. W świetle kontroli NIK poziom zarządzania procesem bezpieczeństwa systemów informatycznych został określony jako „początkowy”/ „doraźny”. W praktyce zaniechano realizacji zadań w tym zakresie.
- Zezwolenia i koncesje:
Fikcyjna działalność kontrolna ministra – MSW w ogóle nie kontrolowała firm działających na rynku materiałów wybuchowych. Według ustaleń kontrolerów, przedsiębiorca mógł się spodziewać kontroli raz na 70-170 lat.Liczba wykonanych kontroli w sposób rażący nie realizowała faktycznych potrzeb
w tym zakresie oraz była nieadekwatna w stosunku do liczby podmiotów prowadzących działalność koncesjonowaną.
9. Służba zdrowia MSW:
Gospodarka finansowa ZOZ-ów prowadzona była z naruszeniem zasad rzetelności, w szczególności dotyczyło to zarządzania ich przychodami i kosztami, nieprawidłowej polityki kadrowej oraz nierzetelnego realizowania umów z NFZ i brakiem nadzoru na realizacją tych umów. Ponadto nie sporządzono dokumentów planistycznych w zakresie rozwoju działalności ZOZ-ów, zwłaszcza w zakresie realizacji umów z NFZ. Według stanu na 31 grudnia 2014 r. znajdujący się w najgorszej sytuacji finansowej spośród 29 placówek resortowej opieki zdrowotnej szpital MSW w Olsztynie (SP ZOZ MSW z W-M CO w Olsztynie) odnotował ponad 34,5 mln zł straty. Według stanu na 30 listopada 2015 r. 8 jednostek opieki zdrowotnej MSWiA notowało stratę; szpital w Olsztynie – największą, w kwocie 17.184.928 zł.
za: pressmania.pl
