Jan Furtok urodził się 9 marca 1962 roku w Katowicach. Przez wiele lat występował w tamtejszym GKS, prowadząc klub do największych sukcesów w jego historii oraz pozostając prawdziwą jego legendą.
W reprezentacji Polski zadebiutował w wieku 22 lat, wiosną 1984 roku w towarzyskim, bezbramkowym meczu przeciwko Irlandii w Dublinie za selekcjonerskiej kadencji Antoniego Piechniczka.
Pierwszego gola w narodowych barwach strzelił nieco ponad 1,5 roku później na stadionie w Adanie przeciwko Turcji.
Trener Piechniczek zabrał 24-letniego Furtoka na meksykański mundial w 1986 roku, na którym piłkarz GKS Katowice miał możliwość zagrać przez pół godziny przeciwko wielkiej Brazylii.
Po tym turnieju oraz objęciu selekcjonerskiej posady przez Wojciecha Łazarka, Jan Furtok grywał coraz częściej w ofensywnej formacji Biało-Czerwonych, strzelając kolejne gole. A gdy stery narodowej kadry objął Andrzej Strejlau, Furtok był trudnym do zastąpienia filarem polskiej linii ataku.
Wiosną 1989 roku Furtok przeniósł się do czołowego klubu niemieckiej Bundesligi Hamburger SV, gdzie w sezonie 1990/91 strzelił aż 20 goli zostając wicekrólem strzelców niemieckiej ligi.
Łącznie, grając dla HSV a później również Eintrachtu Frankfurt, Jan Furtok strzelił aż 60 goli w niemieckiej Bundeslidze.
W reprezentacji Polski w latach 1984-93 zagrał łącznie w 36 meczach i strzelił 10 goli.
Ostatnią bramkę w narodowych barwach strzelił przeciwko San Marino w Łodzi w eliminacyjnym meczu do mistrzostw świata. Furtok uzyskał to trafienie ręką, ale sędzia nie zauważył wykroczenia polskiego zawodnika i gol ten zapewnił zwycięstwo Biało-czerwonym.
Po powrocie z Niemiec Furtok grał jeszcze przez ponad dwa sezony w polskiej ekstraklasie, w której łączny bilans zamknął na 85 golach.
W 2015 zdiagnozowano u niego chorobę Alzheimera.
Wieczny pokój w Miłosierdziu swoim, racz mu dać, Panie…
