Katolikom pozostaje zabronione wstępować do masonerii. Zostało to potwierdzone w odpowiedzi Dykasterii Nauki Wiary z dnia 13 listopada 2023 r., podpisanej przez prefekta Victora Fernandéza i za aprobatą Papieża Franciszka. Dykasteria odpowiedziała na prośbę bp Julito Cortesa, biskupa Dumanguete na Filipinach. Cortes, „po ukazaniu z niepokojem sytuacji w swojej diecezji, ze względu na ciągły wzrost liczby wiernych zapisujących się do masonerii, poprosił o sugestie, jak odpowiednio radzić sobie z tą rzeczywistością z duszpasterskiego punktu widzenia, biorąc również pod uwagę implikacje doktrynalne”.
W celu odpowiedzenia na to pytanie, dykasteria postanowiła zareagować, angażując również Konferencję Episkopatu Filipin, „informując, że konieczne będzie wdrożenie skoordynowanej strategii wśród poszczególnych biskupów, która obejmowałaby dwa podejścia”.
Pierwsze dotyczy poziomu doktrynalnego: dykasteria powtarza, że „aktywne członkostwo w masonerii przez wiernych jest zabronione, ze względu na brak zgodności między doktryną katolicką a masonerią (por. Deklaracja Kongregacji Nauki Wiary z 1983 r.,
https://www.vatican.va/roman_curia/congregations/cfaith/documents/rc_con_cfaith_doc_19831126_declaration-masonic_it.html
oraz te same Wytyczne opublikowane przez Konferencję Episkopatu w 2003 r.)”.
https://cbcpnews.net/cbcpnews/pastoral-guidelines-in-dealing-with-individual-catholics-members-of-masonry/
W związku z tym nota wyjaśnia, że „ci, którzy formalnie i świadomie są zapisani do lóż masońskich i przyjęli zasady masońskie, podlegają postanowieniom wyżej wymienionej „Deklaracji”. Środki te mają również zastosowanie do ewentualnych duchownych zapisanych do masonerii”.
Drugie podejście dotyczy planu duszpasterskiego: dykasteria proponuje filipińskim biskupom „przeprowadzenie katechez we wszystkich parafiach na temat przyczyn braku zgodności między wiarą katolicką a masonerią”. Biskupi filipińscy zostali ostatecznie poproszeni o rozważenie wydania swego publicznego oświadczenia na ten temat.
Deklaracja z listopada 1983 roku została opublikowana w przededniu wejścia w życie nowego Kodeksu Prawa Kanonicznego. Kodeks ten zastąpił kodeks z 1917 r., a wśród nowości odnotowano – przez niektórych z satysfakcją, przez innych z niepokojem – był brak wyraźnego potępienia masonerii i ekskomuniki dla jej członków, które były obecne w starym tekście. „Deklaracja”, podpisana przez ówczesnego kard. Josepha Ratzingera i sekretarza Kongregacji, Jérôme'a Hamera, zatwierdzona przez Jana Pawła II, powtórzyła, że katolicy zapisani do lóż masońskich są „w stanie grzechu ciężkiego”.