Sądząc po przedwyborczych bredniach, wypisywanych przez oficerów frontu medialnego antyPiS nie zauważyli oni, że czasy, gdy środowiska filosemickie tresowały Polaków w kompleksie niższości i pedagogice wstydu epatując oskarżeniami o antysemityzm, minęły kilka lat temu, i te magiczne zaklęcia na Polaków nie działają.

Dziś prezydent Polski wygrał wybory dzięki zobowiązaniu się, że nie spełni bezzasadnych roszczeń żydowskich, co jest ewidentnie przekroczeniem politycznego Rubikonu i matką wszelkich herezji w oczach środowisk filosemickich i Żydów. By prezydent wytrwał w swoim zobowiązaniu, trzeba go wspierać, między innymi propagując prawdę o relacji Żydów do Polaków. Pomóc w tym może, wydana przez wydawnictwo Fabryka Słów najnowsza książka „Cham niezbuntowany” autorstwa Rafała Ziemkiewicza.

Żydowscy fałszerze historii

Zdaniem pisarza realia żydowskiego wyzysku polskiej ludności wiejskiej w I Rzeczpospolitej i pod zaborami, a nawet po I wojnie światowej, sprzeczne są z kłamliwą antypolską propagandą środowisk żydowskich głoszących kłamstwa o wielowiekowym antysemityzmie Polaków wynikającym z katolicyzmu. Według żydowskich kłamstw „Polak to antysemita, bo Polak to katolik, a katolicyzm to antysemityzm”. Do fałszerzy historii szkalujących w interesie Żydów Polaków Rafał Ziemkiewicz zaliczył: Barbarę Engelking, Jana Tomasza Grossa, Jana Grabowskiego, Jacka Leociaka, Alinę Całą, i Annę Bikont.

Według Ziemkiewicza Jan Tomasz Gross w swojej, pełnej kłamstw i manipulacji książce o Jedwabnem „Sąsiedzi” wysnuł rasistowską teorię, że z pobudek rasowych należy bezkrytycznie wierzyć Żydom. Według Ziemkiewicza Jedwabne nie było spontanicznym pogromem, ale zorganizowaną przez Niemców akcją-świadczyć ma o tym 100% skuteczność w dziele wymordowania Żydów. Kłamstwa o Jedwabnem miał powtarzać Kwaśniewski i powielać Tadeusz Słobodzianek w swojej sztuce „Nasza klasa".

Głoszenie prawdy o historii, w tym pisanie o kolaboracji Żydów z sowietami kończy się w Polsce naganką i fałszywymi oskarżeniami o antysemityzm. Jedną z ofiar takich fałszywych oskarżeń o antysemityzm jest profesor Krzysztof Jasiewicz z PAN, zaatakowany (zdaniem pisarza) przez Stowarzyszenie Dziennikarskie i Otwartą Rzeczpospolitą.

W opinii Ziemkiewicza „żydowska nienawiść do Polaków wpisuje się z pełną zgodnością w dyskurs zachodniej lewicy, pomimo nienawiści zachodniej lewicy do Izraela”. Pisarz stwierdził, że Norman Davis pouczał lud polski, że ma się dostosować do wymagań lewicy z zachodu.

Niestety żydowskie kłamstwa nie spotykają się z dostateczną odpowiedzią z polskiej strony — jak zauważa autor książki, by bronić Polaków filosemici „z kręgów postinteligenckich salonów podkreślają, jak dobrze Żydom było w Polsce”.

Pisarz uważa również, że przy okazji kreacji przez Żydów mity o monopolu Żydów na cierpienie mającego na celu realizacje interesów Izraela, poszkodowanymi zostali Polacy, Kościół katolicki i zachodnia kultura.

Żydowskie kłamstwa o Polakach

Ziemkiewicz uważa, że Izrael i USA stworzyły fałszywy stereotyp Polaków antysemitów obojętnych wobec tragedii Żydów – Żydzi ze względów politycznych nie mogli szkalować Niemców i Rosjan, więc rozpowszechnią kłamstwa o Polakach (Żydzi są wrodzy wobec Polaków, a nie narodów, które krzywdziły Żydów). W USA ukrywa się cierpienia Polaków, bo w Stanach Zjednoczonych monopol na cierpienie podczas II wojny światowej mają Żydzi – takie praktyki mają być udziałem amerykańskich mediów w tym i ''New York Times''. Negatywny wizerunek Polaków w USA wynika z tego, że pisanie prawdy o Polakach nie daje zysków, a pisanie antypolskich kłamstw zapewnia zyski. W USA jest dogmat głoszący, że cierpieli tylko Żydzi, kto narusza ten dogmat i pisze o tym, że nie tylko Żydzi cierpieli, jest w USA, uznawany jest za antysemitę.

Globalna akcja szkalowania Polaków wynika z „z tego samego powodu, dla którego jaśnie pan kazał chama batożyć, brać w dyby i torturować na inne sposoby. Po to, żeby cham spokorniał i żeby można było go dla swoich celów eksploatować”. W opinii Ziemkiewicza wszelki dialog z Żydami nie ma więc sensu, bo Żydzi nie są zainteresowani dialogiem.

Ziemkiewicz uważa, że Żydzi w swojej antypolskiej propagandzie są przekonani, że „Żyd po holocauście może sprzedać światu każdą brednię, pozwolić sobie na każdą hucpę i nikt nic nie powie ze strachu, by go nie nazwał antysemitą”.

Według autora książki pomimo antypolonizmu Żydów Polacy są najbardziej pro żydowskim krajem, gdy Europa Zachodnia jest o wiele bardziej antyżydowska. Zapewne kiedyś antypolonizm Żydów ten stan drastycznie zmieni.

Bezzasadne roszczenia żydowskie

Zdaniem Ziemkiewicza Żydzi kreują tylko siebie na ofiary, negują swój udział w zbrodniach, by mieć pretekst do zagarniania nienależnego im mienia. O bezzasadnych roszczeniach żydowskich pisał Norman Finkelstein w książce „Przedsiębiorstwo holocaust”. Zdaniem amerykańskiego naukowca organizacje żydowskie działają jak mafia wymuszająca haracze.

By uzasadnić swoje roszczenia wobec Polski, organizacje żydowskie przypisują Polakom odpowiedzialność za nazistowskie zbrodnie dokonane przez Niemców. W opinii pisarza istnienie bezzasadnych roszczeń żydowskich negują tylko idioci lub klienci Żydów, podczas gdy Żydzi chcą orżnąć Polaków, tak jak wykorzystali Szwajcarów. Za roszczeniami stoją głównie Żydzi z USA, którzy podczas II wojny światowej gardzili Żydami z Europy Środkowej, ignorowali to, że Niemcy mordowali Żydów i przeciwni byli udzielaniu azylu w USA żydowskim uciekinierom z okupowanej przez nazistów Europy.

Innym przejawem żydowskiej hucpy ma być, w opinii autora książki, religia holocaustu (opisana między innymi przez Pawła Lisickiego w książce „Krew na naszych rękach”). W wyniku procesu laicyzacji syjoniści stworzyli religie holocaustu, by ta nowa świecka religia łączyła Żydów. Do momentu jej spopularyzowania ofiary holocaustu były w Izraelu pogardzane (co opisywał Piotr Zychowicz w „Żydach”). Od lat 70 XX wielu żydzi kreują się na ofiary.

Nazistowska polityka Izraela

W najnowszej książce Rafała Ziemkiewicza czytelnicy znajdą również informacje o nazistowskiej polityce Izraela wobec narodu palestyńskiego. Pisarz w swej książce przypomniał, że Żydzi mordują Palestyńczyków, w tym kobiety, dzieci i ratowników medycznych. Zdaniem pisarza „państwo Izrael jest skrawkiem ziemi wyrwanym podstępnie i międzynarodową przemocą”. Izrael terroryzuje arabów, by inne kraje arabskie bały się Izraela.

Zdaniem Rafała Ziemkiewicza „kolejne pokolenia Żydów, szczególnie młodych mieszkańców Izraela, wychowywane są od małego w paranoicznym poczuciu osaczenia”. System w Izraelu formatuje młodych Żydów na maszyny do zabijania. Żydowskie dzieci są nieustannie tresowane w paranoicznym przeświadczeniu, że wszyscy chcą Żydów pozabijać i trzeba dokonywać wszelkich zbrodni, by nie dać się zabić.

Według Ziemkiewicza Żydzi naśladują sposób myślenia niemieckich nazistów. Syjonizm pod wpływem mitów holocaustu stał się ideologią wymuszająca na Żydach wszelkie okrucieństwa, dążenie do eksterminacji swoich sąsiadów. Żydów łączy tylko nienawiść do sąsiednich państw, w innych sprawach swojego państwa nie są w stanie się dogadać. Władze Izraela, by zdobyć poparcie w wyborach, szkalują Polaków. Izrael dla swoich celów politycznych głosi ideę ''Żydzi, Żydzi uber alles''. Pewnego dnia, za swój szowinizm Żydzi będą musieli zapłacić Arabom, żywiącym do Żydów nienawiść za kolonialny terror. Tym bardziej że „zapanowała wśród Żydów krótkowzroczna chciwość i polityczna zajadłość, nieliczenie się zupełnie z konsekwencjami”.

Jan Bodakowski