Ryszard I Lwie Serce (1157-1199) pochodził z dynastii Plantagenetów, był synem Henryka II i Eleonory Akwitańskiej. Na początku sprawował władzę wraz ze swą matką, jako książę Akwitanii. Potem kilkakrotnie popadał w konflikt ze swym ojcem, królem Anglii Henrykiem II. Po jego śmierci (1189) objął tron angielski jako Ryszard I Lwie Serce.

Krucjata
Wkrótce po koronacji opuścił kraj i wraz z królem Francji Filipem Augustem wziął udział w trzeciej krucjacie (1189–1192), na czele której stanął cesarz Fryderyk I Barbarossa. Odniósł wielki sukces zdobywając twierdzę Akkon (1191). Wkrótce wszedł w konflikt z innymi uczestnikami wyprawy. Zawarł pokój z sułtanem egipskim Saladynem (1192), zapewniający chrześcijanom swobodny dostęp do miejsc świętych, także w pozostającej we władaniu sułtana Jerozolimie. Ten sukces sprawił iż na zachodzie Europy władca ten stał się symbolem rycerskości. W drodze powrotnej z Palestyny został uprowadzony przez Leopolda księcia austriackiego, przekazany w ręce cesarza Henryka VI i uwięziony. Po złożeniu hołdu lennego cesarzowi i zapłaceniu bardzo wysokiego okupu, został po dwóch latach uwolniony. Ranny podczas oblężenia Chalus (Haute-Vienne) w Akwitanii zmarł 6 IV 1199 r. Legendy głoszą, że strzałę, od której umarł wypuścił mały chłopiec. Po jego śmierci władzę przejął Jan bez Ziemi. Pochowany został w opactwie Fontevraud we francuskiej miejscowości Saumur. Wiadomo iż jego ciało podzielono na fragmenty i pochowano w kilku miejscach. 

Serce
Ekipa archeologiczna, wśród której byli także specjaliści zajmujący się kryminalistyką zbadała jego serce, które przechowywane było w osobnym pudełku w innym miejscu niż całe ciało, w katedrze w Rouen w Normandii. Odnalazł je tam w 1838 roku, historyk Rouen Achille Deville. Odczytał napis: "HIC IACET COR Ricardi REGIS ANGLORUM" (Tu spoczywa serce Ryszarda, króla Anglii). W tym roku pozostałości te zanalizowano w laboratorium uniwersyteckim w Garches niedaleko Paryża. Okazało się, że średniowieczni balsamiści użyli w swojej pracy m.inn związków rtęci, kadzidła, mirtu, miętę. Substancje te do dziś zachowały swój słodki zapach. Serce zostało owinięte w płótno i zapieczętowane. Mirra i kadzidło nawiązuje do darów jakie trzej królowie przynieśli Jezusowi, zwłaszcza kadzidło wskazuje na specjalny, sakralny aspekt czynności balsamowania.

Opactwo
Opactwo Fontevraud położone jest w regionie Pays de la Loire. W XII wieku było potężnym klasztorem i królewską nekropolią dynastii Plantagenetów. Przekształcone w więzienie przez Napoleona w 1804 roku, zostało ocalone od zniszczenia. Ostatni więźniowie opuścili to miejsce w 1985 roku. Dzisiaj znajduje się tam centrum kultury, będące pod opieką Ministerstwa Kultury Francji. Odbywają się tam koncerty, sympozja i wystawy. Wewnątrz opactwa zachowały się cztery polichromowane sarkofagi z wizerunkami leżących władców z dynastii Plantagenetów i hrabiów Anjou, dobroczyńców opactwa Fontevraud. Pod sarkofagami spoczywają Eleonora Akwitańska i Henryk II, król Plantagenetów, oraz ich syn Ryszard Lwie Serce i Izabela z Angoulême, druga żona Jana bez Ziemi, która poślubił gdy miała 13 lat,  po tym jak jej mąż anulował swoje pierwsze małżeństwo z Avisą z Gloucester.

 

MP/phys.org/AFP