Świątynia znajduje się przy kamiennej rzymskiej drodze Via Appia. Obecnie Via Appia Antica, niegdyś liczyła ponad 500 km i miała ponad cztery metry szerokości. Do dziś pozostały skromne jej pozostałości. Budowa rozpoczęła się w 312 r. przed Chrystusem, na polecenie cenzora Appiusza Klaudiusza. Od niego droga wzięła swą nazwę.

 

Polacy odwiedzają ten kościół dość często. To miejsce kojarzy się z Henrykiem Sienkiewiczem i jego nagrodzoną Noblem powieścią „Quo Vadis”. Sienkiewicz w Rzymie zachwycił się kościółkiem. Jego przewodnikiem w mieście był polski malarz Henryk Siemiradzki.

 

Nasz noblista tak wyobrażał sobie spotkanie opuszczającego Rzym w obawie przed prześladowaniami Piotra ze Zbawicielem:

 

„Piotr zatrzymał się i rzekł: – Widzisz tę jasność, która zbliża się ku nam?

– Nie widzę nic – odpowiedział Nazariusz. Lecz Piotr po chwili ozwał się, przysłoniwszy oczy dłonią:

– Jakowaś postać idzie ku nam w blasku słonecznym.

(...) Z rąk Piotra kosztur podróżny wysunął się na ziemię, oczy patrzyły nieruchomie przed siebie, usta były otwarte, w twarzy malowało się zdumienie, radość, zachwyt. Nagle rzucił się na kolana z wyciągniętymi przed się ramionami, a z ust jego wyrwał się okrzyk:

– Chryste! Chryste!…

I przypadł głową do ziemi, jakby całował czyjeś stopy (...).

– Quo vadis, Domine?…

I nie słyszał odpowiedzi Nazariusz, lecz do uszu Piotrowych doszedł głos smutny i słodki, który rzekł:

– Gdy ty opuszczasz lud mój, do Rzymu idę, by mnie ukrzyżowano raz wtóry”.

 

Apostoł, mimo świadomości, że zginie śmiercią męczeńską, powrócił do Rzymu.

Według legendy, w miejscu spotkania apostoła z Jezusem na kamieniu zostały odbite ślady stóp Zbawiciela. I to właśnie tam stanęła najpierw kapliczka, a potem kościół.

Świątynia jest niewielka, jednonawowa, a jej obecna fasada pochodzi z XVII wieku. Przez środek budowli przebiega „czarna droga” – fragment tej starożytnej. W centralnym miejscu na posadzce przechowywana jest kopia odcisku stóp Jezusa. Mają one 27,5 cm długości. Oryginał odcisku znajduje się natomiast w kościele św. Sebastiana. Po lewej stronie od wejścia stoi brązowe popiersie Henryka Sienkiewicza.