Ks. Aleksander Woźny urodził się w połóżonym zaledwie kilkanaście kilometrów od Poznania – Uzarzewie, 25 czerwca 1910 roku. Był najmłodszym z dziewięciorga dzieci, będącego nauczycielem w miejscowej szkole powszechnej – Edmunda oraz Anny z domu Rogozia. Ochrzczony został, a także przyjął pierwszą komunię św. w kościele św. Michała Archanioła w Uzarzewie. Gdy Aleksander miał 12 lat – zmarła jego matka, a opiekę nad chłopcem przejęła jego starsza siostra – Zofia.
Aleksander Woźny podjął naukę w renomowanym poznańskim Państwowym Gimnazjum św. Marii Magdaleny. Po ukończeniu tej szkoły oraz zdaniu egzaminu maturalnego podjął decyzję o wyborze drogi kapłańskiej i 15 października 1928 roku wstąpił do Seminarium Duchownego, podejmując studia filozoficzne w Gnieźnie. Po otrzymanych 10 czerwca 1933 roku z rąk Prymasa Polski, kard. Augusta Hlonda, święceń kapłańskich, posługiwał duszpastersko jako wikariusz w parafii św. Stanisława Kostki w Poznaniu, następnie w latach 1933-35 w poznańskiej archikatedrze, a od 1 lipca 1938 roku również w archidiecezjalnym Sanktuarium Maryjnym w Borku Wielkopolskim. To właśnie tam, po wybuchu wojny, 12 marca 1940 roku został aresztowany przez Niemców. Wywieziono go do obozów koncentracyjnych w Buchenwaldzie i Dachau. Obóz w Dachau został wyzwolony przez amerykańskich żołnierzy 29 kwietnia 1945 roku. Ks. Woźny niechętnie wracał po latach do gehenny jaką on i inni kapłani przeszli w niemieckich obozach koncentracyjnych.
Po powrocie do Poznania, 20 sierpnia 1945 roku przejął obowiązki administratora, a z czasem również proboszcza parafii św. Jana Kantego przy ul. Grunwaldzkiej w Poznaniu. I tam pełnił swą ofiarną posługę kapłańską przez następne niespełna cztery dekady, czyli aż do końca swego życia.
24 lutego 1946 za zgodą władz państwowych zaadaptował on na kościół drewniany barak. W ołtarzu głównym umieszczono obraz Miłosierdzia Bożego, którego ks. Aleksander Woźny był jednym z pierwszych propagatorów w polskim Kościele.
Po donosie jednego z agentów komunistycznej bezpieki o tym, że poznański kapłan omówił obszernie z ambony list pasterski, którego czytania władze zabroniły księżom, ks. Woźny 13 lutego 1950 roku został aresztowany przez UB. W ubeckiej katowni gwałtownie pogorszył się stan zdrowia księdza. Zwolniony został 1 grudnia 1950 roku.
Ksiądz Aleksander Woźny działał duszpastersko z ogromną gorliwością, ofiarnością i zaangażowaniem. Potrafił spowiadać przez kilkanaście godzin każdego dnia, siedząc w konfesjonale na prymitywnym, żelaznym taborecie bez oparcia. Wiele osób, które dostąpiły łaski zetknięcia się z tym żyjącym w opinii świętości kapłanem doświadczyło głębokiej przemiany życia i nawrócenia. Ks. Woźny słynął również z wielu mistycznych łask, którymi został obdarowany przez Boga. A jednak kapłan ten przepełniony był niezwykle głęboką pokorą i prostotą, z którą mawiał o sobie, że jest tylko „zwykłym woźnym” Pana Boga.
21 sierpnia 1983 roku, nieco ponad 2 miesiące po świętowanym przez siebie 50-leciu kapłaństwa, a także po niemal dokładnie 38 latach posługi w „drewnianym baraku”, w którym tak hojnie wylewało się na ludzkie dusze Boże Miłosierdzie, ks. Aleksander Woźny przekroczył próg wieczności.
Pochowany został 24 sierpnia 1983 roku na cmentarzu na poznańskim Górczynie. Poznański biskup pomocniczy Zdzisław Fortuniak mówił wówczas podczas ceremonii pogrzebowej: „Zapamiętajcie. Zapamiętajcie dobrze tego Kapłana! Zapamiętajcie Go dobrze! Zapamiętajcie dobrze miejsce na cmentarzu! Być może do tego grobu będą kiedyś podążały pielgrzymki! Módlmy się za niego, może i przez Niego, a być może będziemy się kiedyś modlić do Niego! Zobaczymy!”.
Obecnie sarkofag ks. Aleksandra Woźnego znajduje się w kościele św. Jana Kantego przy ul. Grunwaldzkiej w Poznaniu, gdzie kapłan ten przez blisko cztery dekady tak ofiarnie świadczył o Miłosiernej Miłości Boga do człowieka.
17 grudnia 2022 za zgodą papieża Franciszka promulgowano dekret o heroiczności jego życia i cnót. Od tej pory przysługuje mu tytuł Czcigodnego Sługi Bożego, a do beatyfikacji poznańskiego mistyka potrzebny jest cud uzyskany za jego wstawiennictwem.
Modlitwa o beatyfikację Sługi Bożego ks. Aleksandra Woźnego
Boże, Ojcze wszystkich ludzi,
Ty w pełni czasu posłałeś do nas Swojego Syna
i rozproszone dzieci Twoje
mocą Ducha Świętego gromadzisz w jedno,
Ty, w każdym czasie wzywasz ludy i narody,
aby oczyszczone we Krwi Baranka przeszły
z wielkiego ucisku do Twojej chwały.
Dziękujemy Ci za to, że dałeś Kościołowi
gorliwego kapłana, księdza Aleksandra Woźnego,
który przez duchowość dziecięctwa
prowadził wiernych drogą do świętości.
Przez naśladowanie Chrystusa,
zawierzenie Matce Najświętszej,
modlitwę i ascezę ukazał żywy obraz miłosiernego Ojca,
pochylającego się nad każdym człowiekiem,
jako swoim umiłowanym dzieckiem.
Udziel nam, za jego przyczyną,
zgodnie z Twoja wolą, tej łaski,
o którą z nadzieją prosimy, aby Twój Sługa,
kapłan Aleksander Woźny
został zaliczony w poczet błogosławionych
Kościoła świętego.
Przez Chrystusa Pana naszego. Amen.