Siostra Eutalia Jadwiga Wismont i nazaretanki z Warszawy

Podczas niemieckiej okupacji w Warszawie siostry nazaretanki prowadziły szkołę i internat przy ulicy Czerniakowskiej. Wśród uczennic  nazaretanki ukrywały żydowskie dziewczęta, które nie tylko otrzymywały tu pomoc i schronienie, ale także wykształcenie. Kluczową postacią w tej akcji była siostra Eutalia Jadwiga Wismont, która została odznaczona medalem „Sprawiedliwy wśród Narodów Świata”. Jej imię stało się symbolem wspólnej, cichej pomocy udzielanej przez nazaretanki.

Siostry Franciszkanki Rodziny Maryi – opiekunki w domach dziecka

Franciszkanki Rodziny Maryi, kierowane przez matkę Matyldę Getter, udzieliły schronienia setkom żydowskich dzieci w swoich sierocińcach i klasztorach. Siostry zorganizowały pomoc, w tym wydawanie fałszywych metryk chrztu, co pozwoliło dzieciom przyjąć nową tożsamość i przetrwać okres okupacji. Dla Franciszkanek pomoc prześladowanym była oczywistym obowiązkiem moralnym, mimo ryzyka i grożących konsekwencji.

Siostry Urszulanki – klasztory jako kryjówki

W wielu polskich klasztorach siostry Urszulanki przyjmowały pod swój dach zarówno dzieci, jak i dorosłych Żydów. W warunkach ciągłego zagrożenia urszulanki nie tylko ukrywały osoby narażone na deportację, ale też pomagały im w zdobywaniu fałszywych dokumentów, umożliwiających przetrwanie okupacji. Działania te odbywały się w ciszy, z zachowaniem maksymalnej ostrożności, co pozwoliło wielu osobom uniknąć tragicznego losu.

Powstanie atlas pomocy Żydom w domach sióstr zakonnych podczas Holokaustu

Dziś w Polsce obchodzony jest Dzień Pamięci Polaków Ratujących Żydów. 2300 sióstr zakonnych w Polsce było zaangażowanych w ratowanie przed zagładą ludności żydowskiej w Polsce w ...

Dlaczego ten dzień jest ważny?

Narodowy Dzień Pamięci Polaków Ratujących Żydów został ustanowiony, aby przypomnieć o odwadze i humanitaryzmie tych, którzy w obliczu wojny nie bali się pomagać bliźnim. Siostry zakonne były jedną z wielu grup, które ryzykowały życiem, ale ich wkład w ratowanie Żydów pozostaje wyjątkowy. Działały nie tylko w ramach indywidualnych decyzji, ale też jako część większych wspólnot, które zorganizowały realną pomoc dla setek ludzi. Warto podkreślić, że przedstawione przykłady dotyczą trzech zgromadzeń, ale w całej Polsce działało wiele innych wspólnot zakonnych, które również udzielały pomocy i zasługują na naszą pamięć.

Pamięć o tych historiach ma znaczenie nie tylko dla Polski, ale i dla całego świata. Opowieści o siostrach ratujących życie pokazują, że nawet w czasach największych tragedii gesty solidarności i odpowiedzialności mogą decydować o przetrwaniu. W ten szczególny dzień pamięci, oddajmy hołd wszystkim, którzy swoją codzienną postawą i działaniami przyczynili się do ratowania ludzkich istnień.