Replika AI, stworzona przed pandemią COVID-19, była jednym z pierwszych udanych botów tego typu, zaprojektowanym na wzór zmarłego przyjaciela jej twórczyni. Profesor Przegalińska podkreśla, że takie boty mogą pomóc ludziom w procesie żałoby, zwłaszcza po nagłej utracie bliskiej osoby, oferując pewne "domknięcie" emocjonalne.

Jednakże, korzystanie z griefbotów rodzi wiele pytań. Brak kontroli nad tym, co "mówią" zmarli, oraz pytania o zgodę na takie wykorzystanie są kwestiami kluczowymi. Profesor zwraca uwagę na potrzebę zrównoważenia między pomocą a potencjalnym szkodliwym skutkiem, gdy użytkownik utknie w niekończącej się rozmowie z "duchem".

W Azji, gdzie temat botów wskrzeszających był przedmiotem dyskusji, podejście do nich było w większości pozytywne. Ludzie często wyrażali przekonanie, że taka technologia spełnia ich potrzeby związane z pożegnaniem, pozwalając na przeprowadzenie rozmowy, na którą wcześniej nie było czasu lub odwagi.

Profesor Przegalińska wskazuje również na wyzwania związane z modelem biznesowym, zauważając, że komercjalizacja takich usług może prowadzić do znaczących nadużyć i wykorzystywania finansowego ludzi pozostających w żałobie i często nie do końca świadomych swoich decyzji. Tworzenie botów, które imitują zmarłych, wciąż pozostaje bowiem obszarem słabo zbadanym.

Dodatkowo, prof. Przegalińska sama stworzyła bota, który prowadzi wykłady na platformie edukacyjnej, co pokazuje nowe możliwości wykorzystania technologii AI w edukacji. Jej doświadczenia wskazują na istotne różnice między interakcjami z ludźmi a tymi z botami, które, mimo że użyteczne, nie są w stanie zastąpić pełnowartościowego kontaktu międzyludzkiego. Rodzi to także pytania o etykę i granice wykorzystania technologii.