1 maja jest od 1890 roku obchodzony jako Międzynarodowy Dzień Solidarności Ludzi Pracy. W Kościele katolickim obchodzimy ten dzień jako wspomnienie św. Józefa, rzemieślnika. Osiemnaście lat temu, z okazji tego wspomnienia, na placu św. Piotra papież Jan Paweł II mówił o wartości ludzkiej pracy. Dziś warto wrócić do tego przemówienia.

Św. Jan Paweł II, Audiencja generalna, 1 maja 2002 na placu św. Piotra

1. Dziś, 1 maja, obchodzimy Święto Pracy. My, chrześcijanie, za jego patrona uważamy św. Józefa Robotnika. Wagę tego corocznego święta podkreślają różne inicjatywy, ukazujące znaczenie i wartość pracy, poprzez którą człowiek — przekształcając naturę i przystosowując ją do swych potrzeb — realizuje się jako człowiek.

Wezwanie, by czynić sobie ziemię poddaną (por. Rdz 2, 28), wypowiedziane u początków historii zbawienia, jest w tym kontekście decydujące i zawsze aktualne. Świat stworzony jest darem, który Bóg powierzył człowiekowi, ażeby pracując i troskliwie go strzegąc, mógł zaspokajać swoje potrzeby. Z pracy pochodzi ten «chleb powszedni», o który prosimy w modlitwie «Ojcze nasz».

W pewnym sensie można powiedzieć, że poprzez pracę człowiek staje się bardziej człowiekiem. Dlatego pracowitość jest cnotą. Aby jednak pracowitość pozwoliła człowiekowi rzeczywiście stawać się bardziej człowiekiem, winna być ona zawsze wpisana w społeczny wymiar pracy. Jedynie pod tym warunkiem zachowana zostaje niezbywalna godność osoby, a także społeczna wartość ludzkiej działalności. Czujnej opiece św. Józefa Robotnika powierzamy tych, którzy należą do wielkiej rodziny ludzi pracy we wszystkich częściach świata.

2. Dziś rozpoczyna się miesiąc poświęcony Matce Bożej, bardzo drogi pobożności ludowej. Wiele parafii i rodzin, zgodnie z utrwalonymi tradycjami religijnymi, przeżywa maj jako miesiąc «maryjny», podejmując liczne inicjatywy liturgiczne, katechetyczne i duszpasterskie!

Niech wszędzie będzie to miesiąc żarliwej modlitwy z Maryją! Życzę tego serdecznie każdemu z was, drodzy bracia i siostry, polecając wam raz jeszcze codzienne odmawianie różańca świętego. Jest to modlitwa prosta, na pozór monotonna, jakże jednak przydatna w lepszym poznawaniu tajemnic Chrystusa oraz Jego i naszej Matki. A Kościół wie, że jest to zarazem sposób modlenia się miły Matce Bożej. Jesteśmy wezwani, by uciekać się do niego nawet w najtrudniejszych momentach naszej ziemskiej pielgrzymki.

3. Na początku miesiąca Maryi zachęcam was wszystkich do złączenia się ze mną w modlitwie za pracujących, a szczególnie za tych wszystkich, którzy mają trudności ze znalezieniem zatrudnienia. Musimy też nasilić naszą ufną i nieprzerwaną modlitwę o pokój w Ziemi Świętej. Pragniemy, aby narody izraelski i palestyński — oba drogie mojemu sercu — jak najszybciej mogły znów żyć w spokoju i bezpieczeństwie. Niech nam to wyproszą swym wstawiennictwem Najświętsza Dziewica i Jej oblubieniec, św. Józef, opiekun Zbawiciela.

Do Polaków uczestniczących w audiencji generalnej:

W dniu 1 maja, w którym czcimy św. Józefa Rzemieślnika, w szczególny sposób obejmuję myślą i modlitwą ludzi pracy. Psalmista napisał: «Z pracy rąk swoich będziesz pożywał, szczęście osiągniesz i dobrze ci będzie» (Ps 128 [127], 2). Proszę Pana Boga, aby — mimo narastających trudności i bezrobocia — to błogosławieństwo owocnej pracy stało się udziałem wszystkich Polaków. Niech godna praca będzie dla każdego źródłem dobra i szczęścia!

Św. Józefowi i Maryi Królowej Polski zawierzam naszą Ojczyznę i wszystkich moich rodaków. Niech Pan Bóg wszystkim błogosławi!

opoka.org.pl