Krzyż jest centralnym symbolem chrześcijaństwa, będąc nie tylko przypomnieniem o ofierze Jezusa, ale także wezwaniem do refleksji nad Jego cierpieniem i zbawczym dziełem. Początkowo krzyże w kościołach były proste, pozbawione ozdób, ale z czasem zaczęto je zdobić, przedstawiając na nich postać Chrystusa. W średniowieczu, kiedy wizerunki Chrystusa na krzyżu zaczęły przedstawiać Go w królewskiej koronie i szatach, Kościół wprowadził zwyczaj zasłaniania tych wizerunków podczas Wielkiego Postu.

Celem tego gestu było skierowanie uwagi wiernych na mękę i śmierć Jezusa, a nie na Jego triumfalne przedstawienie. Chrystus na krzyżu, w czasie Wielkiego Postu, ma bowiem przypominać nie o Jego królewskim majestacie, ale o cierpieniu, które złożył dla zbawienia ludzi.

Zasłanianie krzyży w Polsce trwa od piątej niedzieli Wielkiego Postu do Wielkiego Piątku, kiedy to w pełni uroczyście obchodzimy mękę i śmierć Jezusa. Zwyczaj ten jest również częścią szerszej praktyki w Kościele, związanej z zasłanianiem ołtarza na początku Wielkiego Postu, co miało symbolizować duchową tajemniczość i ukrycie przed wiernymi. Od średniowiecza zasłonę ołtarza traktowano jako "post oczu", co miało przypominać o grzeszności człowieka i konieczności nawrócenia.

Choć dziś krzyże na ołtarzach przedstawiają bardziej realistyczne wizerunki męki Chrystusa, zwyczaj ich zasłaniania wciąż pozostaje ważnym elementem liturgicznym, który prowadzi wiernych ku głębszemu przeżywaniu tajemnicy Paschy.