Edward Schillebeeckx urodził się w Belgii, ale od 1958 roku związany był z uniwersytetem w Nijmegen. Święcenia kapłańskie przyjął w 1941 roku. Podczas Soboru Watykańskiego II był doradcą biskupów holenderskich. Po jego zakończeniu był, jako teolog i doradca holenderskiego Episkopatu, promotorem rewolucji w Kościele. M.in. redagował Katechizm holenderski (obowiązywał do 1992 roku).

"Wśród herezji zawartych w holenderskim katechizmie znalazły się m.in. takie błędy, jak: brak stwierdzenia, że dusze ludzkie zostały bezpośrednio stworzone przez Boga; nieobecność aniołów; twierdzenie, że grzech pierworodny jest przekazywany nie dziedzicznie, lecz epidemicznie, tzn. jest nabyty przez życie w ludzkiej społeczności; brak potwierdzenia Niepokalanego Poczęcia Maryi; brak stwierdzenia, że Chrystus umarł za grzechy ludzi; brak potwierdzenia rzeczywistej obecności Chrystusa w Eucharystii; podważenie doktrynalnej nieomylności Kościoła itd." - pisał Grzegorz Górny, redaktor naczelny "Frondy".

Efektem reform w Kościele w Holandii był lawinowy odpływ wiernych i kapłanów oraz upadek dyscypliny kapłańskiej. Sam Edward Schillebeeckx zyskał jednak sławę. Jego książki o Jezusie były bardzo popularne w Europie Zachodniej. Watykańska Kongregacja Nauki Wiary zarzucała jednak flamandzkiemu teologowi, że kwestionuje prawdę o Zmartwychwstaniu Chrystusa.

mah, ncr.online.org, opoka.org

 

/