W rzeczywistości nie możemy dokładnie ocenić jak bardzo negatywny będzie to wpływ bo zależy to od wielu czynników, które trudno jest nam ocenić obiektywnie. Ze źródeł ukraińskich, takich jak wielkie ukraińskie proobronne fundacje, które mają dość głębokie rozpoznanie realnej sytuacji w ukraińskiej armii, wiemy, że strona ukraińska przygotowywała się na taki scenariusz. Nauczką dla Ukraińców stał się okres sprzed roku kiedy zostali pozbawieni wsparcia z USA za sprawą blokady środowisk MAGA w partii republikańskiej głosowania za nowy wielki pakiet pomocy w kongresie USA. Możemy więc założyć, że znaczną część przekazywanych w ostatnim roku sprzętu i amunicji, Ukraińcy mogli gromadzić jako rezerwę na wypadek zablokowania pomocy w przyszłości. Czy jest to prawda i jakie są to rezerwy pokaże tylko czas.  

Jednak nie tylko rezerwy mają tutaj znaczenie. Trzeba zdawać sobie sprawę z tego jak konkretnie zmienił się charakter wojny na Ukrainie w roku 2025. Po pierwsze z obu stron ograniczono użycie na froncie ciężkiego sprzętu. Rosjanie już prawie nie prowadzą ataków w zwartych kolumnach pancernych jak robili to w 2023 i na początku 2024 roku. Stało się tak po części z powodu wyczerpania rosyjskich zapasów sprzętowych co wymusza na Rosjanach oszczędzanie swoich czołgów i transporterów, a po części z powszechnego użycia na froncie dronów kamikadze niszczących pancerne kolumny we współpracy z artylerią. Drony różnych typów i klas stały się na froncie głównym środkiem rażenia wyprzedzając królująca przed tym artylerię. Stawka na drony z ukraińskiej strony w dużej mierze była wymuszona. W sytuacji, w której Ukrainie mocno brakowało amunicji artyleryjskiej i tradycyjnych środków rażenia bez dostaw z USA w 2024 roku, Ukraińcy zrobili wniosek o konieczności rozwoju własnej produkcji dronów i oparciu się na nią. Produkcja ta w roku poprzednim przekroczyła liczbę 1 mln dronów różnych typów, a w tym roku musi osiągnąć liczbę 2 mln. Obecnie strona ukraińska utrzymuje front głównie z pomocą piechoty wspartej artylerią i dronami przy ograniczonym użyciu czołgów i bojowych wozów piechoty. Z tego powodu znaczenie ciężkiego sprzętu spadło jak i jego straty. Artyleria i amunicja kalibru 155 mm. również przestały być kluczowym problemem głównie ze względu na uruchomienie własnej produkcji seryjnej luf, haubic samobieżnych 2s22 Bohdana i amunicji artyleryjskiej na Ukrainie w połączeniu z rozszerzeniem mocy produkcyjnych w krajach europejskich. Strona ukraińska również prawdopodobnie posiada zgromadzone wcześniej zapasy amunicji różnego typu. 

Przebudowany został również system obrony przeciwlotniczej i przeciwrakietowej. Na poziomie niższym taktycznym wprowadzono masowo drony przechwytujące których zadaniem jest chronić wojska na froncie i zaplecze logistyczne przed rosyjskimi dronami rozpoznawczymi. Udało się również przezbroić istniejące radzieckie systemy OPL niższego i średniego szczebla w inne typy rakiet, te do których strona ukraińska może mieć dostęp i której własne zapasy albo zapasy w krajach sojuszniczych są duże. Zintensyfikowano użycie środków walki radioelektronicznej głównie do zwalczania masowo używanych przez Rosjan dronów Szahid. Ukraińska strona intensywnie pracuje również nad masowym wprowadzeniem do służby nowych typów dronów przechwytujących, które mają pozwolić im zestrzeliwać rosyjskie Shahidy atakujące obiekty infrastruktury. Ukraińcy posiadają również rozwinięty przemysł rakietowy i dronowy produkujący środki dalekiego rażenia, które z kolei pozwalają Ukrainie atakować rosyjskie zaplecze energetyczne i przemysłowe na odległości do 3000 km. 

Natomiast w kilku kluczowych obszarach, brak wsparcia amerykańskiego może spowodować powstanie luk co przełoży się na bolesne straty po stronie ukraińskiej. Potencjalne odłączenie systemu Starlink może doprowadzić do pogorszenia koordynacji wojsk ukraińskich. Brak rakiet do systemów OPL wyższego szczebla może przełożyć się na dotkliwe uderzenia rosyjskich rakiet balistycznych na ukraińskie obiekty infrastruktury wojennej i cywilnej. Nie bez znaczenia również jest dostęp do rakiet do systemów rakietowych Himars i M270, chociaż ich znaczenie spadło ze względu na skuteczne zagłuszanie rosyjskie rakiet naprowadzanych z pomocą GPS. Kluczowa jest również możliwość importu z USA różnego rodzaju podzespołów do systemów walki radioelektronicznej, budowy rakiet i dronów rodzimej ukraińskiej produkcji. Brak dostęp do tych podzespołów potencjalnie może przynajmniej tymczasowo zakłócić tę produkcję. Brak amerykańskiego wsparcia dla przekazywanych na Ukrainę samolotów F-16 może również znacząco ograniczyć możliwość ich użycia i najważniejsze serwisowania tych samolotów w dłuższej perspektywie.  

Podsumowując, Ukraina na początku 2025 roku jest o wiele lepiej przygotowana do sytuacji braku wsparcia USA niż było to na początku roku 2024. Mimo to w zależności do tego jakimi zapasami amunicji i części zamiennych dysponuje Ukrainy, i tego jak ścisła będzie amerykańska blokada, z pewnością ta sytuacja mocno ograniczy ukraińskie zdolności bojowe w kilku kluczowych obszarach. Co z kolei spróbuje wykorzystać Rosja by obezwładnić Ukrainę i skłonić ją do pokoju na własnych warunkach.