Choć Szmini Aceret, dosłownie ósmy dzień zgromadzenia lub ósmy dzień bez pracy, nie jest częścią siedmiodniowego Sukot to jednak Biblia wspomina o nim jedynie w związku ze Świętem Namiotów.

Pochodząca z Talmudu interpretacja dotycząca relacji między tymi świętami opiera się przede wszystkim na różnicach, o których mówi Tora – chodzi o liczbę składanych w tych dniach ofiar. „W Księdze Liczb czytamy, że każdego dnia Sukot należy na ołtarzu ofiarować byki – pierwszego dnia trzynaście, drugiego dwanaście, trzeciego dnia jedenaście i tak dalej, aż siódmego dnia należy złożyć ofiarę z siedmiu byków. Ale nagle, ze względu na Szmini Aceret, nakazano przyprowadzić tylko jednego byka" – wyjaśnia dr Shapiro dodając, że łączna liczba zwierząt złożonych w ofierze wynosiła siedemdziesiąt, czyli dokładnie tyle ile określił w Gemarze rabin Elazar było wówczas narodów na świecie. Każdy byk był ofiarowany w imieniu jednego z narodów.

To wyliczenie, jak podkreśla dr Faydra Shapiro, podkreśla powszechność i uniwersalność święta Sukot nawiązując do słów proroka Zachariasza, który w rozdziale czternastym swojej księgi przepowiada, że pewnego dnia wszystkie narody świata udadzą się do Jerozolimy, aby świętować Sukkot.

Ofiara zaś z jednego byka podczas Szmini Aceret podkreśla pewną wyłączność relacji Boga ze Narodem Wybranym. Jest odpowiedzą na prośbę Boga, by Jego Naród wyprawił Mu choćby mały i prosty posiłek, podczas którego mogliby się wspólnie sobą nacieszyć. „Szmini Aceret jest przeznaczone tylko dla narodu żydowskiego i jest skromnym świętem mającym na celu uczczenie szczególnej relacji Boga-Haszem z Jego ukochanym ludem" – zaznacza dr. Shapiro.

Szmini Aceret wraz z odczytaniem końca Księgi Powtórzonego Prawa i ponownego rozpoczęcia cyklu czytań od Księgi Rodzaju, kończy również w Judaizmie cotygodniowy cykl czytania Tory. Jego początkiem jest przeżywane dzień później święto Simchat Tora – radość Tory.

Cały komentarz na stronie Centrum Heschela KUL.